In 2018 spraken we Thomas Azier bij het verschijnen van zijn derde album Stray. Toen ik de klus voor het gesprek kreeg aangeboden was ik matig enthousiast. Op papier klonk het voor mij als rootsrockliefhebber als een wat vreemde eend in de bijt. Bij beluistering sprong de vonk toch over. De muziek riep beelden in mij op van de grote stad. Berlijn en Parijs, steden waar hij had gewoond, klonken door. Vuig en chique. Op de grens van akoestisch en elektronisch. Ongrijpbaar. Muziek die je niet begrijpt en soms niet eens verstaat, maar die wel een gevoelsspoor in je achterlaat. Voor mij vormde het klankpalet van Azier een revelatie. Met zijn nieuwe album Love, Disorderly lijkt hij het pulserende stadsdecor te hebben verlaten voor een verkenning van weer een nieuwe dimensie: de tijd. “De tijdgeest kun je niet onder woorden brengen, die kun je enkel voelen.”
Lees meer...