Uw ervaring op deze site wordt verbeterd door het gebruik van cookies.
× Sta cookies toe Meer informatie

Waarom zo ernstig?

wo 1 januari 2020

Waarom zo ernstig?

Waarom zo ernstig?

Flight To Lowlands Paradise, editie 2. Jimi Hendrix komt, Jeff Beck komt, Pink Floyd, The Bonzo Dog Doo Dah Band – alles voor een tientje, inclusief ontbijt, in Utrecht. Pink Floyd en de Bonzo’s sturen ons alle kanten op, Hendrix & Beck kunnen niet: gebroken been en iets anders. (Evenzogoed zien we Hendrix zonder gips uit een vliegtuig stappen, op het Journaal.) Neil Innes, songschrijver, zanger en wat niet, is overleden op 29 december.

De Bonzo’s laten ons de twee teleurstellingen – Beck & Hendrix – in een een mum van tijd vergeten. Ze maken een feest van de avond Lowlands, onder leiding van – dat wisten we nog niet – Neil Innes. Alle liedjes dragen uit ‘waarom zo ernstig, plezier, verdriet, ze passen allemaal in een popsong’. Hij schreef hun psychohit I’m The Urban Spaceman. Schrijver, bedenker, fantast, pianist. The Beatles nodigden Innes en de Bonzo’s uit Death Cab For Cutie te doen in Magical Mistery Tour, hun televisiefilm. Monty Python’s Eric Idle dreef hem in de richting van The Rutles, een televisieversie van The Beatles. All You Need Is Cash, dat soort dingen. Geen wonder dat de heren van Monty Python hem graag inlijfden. Van transferbedragen was geen sprake, het was meer ‘alright fellows, let’s do it’. Neil Innes componeerde voor de Pythons zoals hij dat al jaren deed voor de Bonzo’s.

Gedenkwaardig is zijn ode aan Sir Robin – ‘Brave Sir Robin’ – die net de driehoofdige ridder heeft verslagen door oordeelkundig te vluchten. Neil Innes, gewapend met zijn vedel, bezingt de roem van de Ridder van de Ronde Tafel, voornamelijk refererend aan diens vlucht, terwijl Sir Robin – Eric Idle – zich verdedigt tegen al zijn aantijgingen.

Neil Innes heeft een serie luchtige maar gedenkwaardige songs geschreven. Twee daarvan, die hij ook aan de piano uitvoerde bij Monty Python-uitvoeringen, staan op mijn lijst van Krankzinnige Songs – het is tenslotte lijstjestijd. Ten eerste Idiot Song, over hoe geweldig en troostrijk het is krankzinnig te zijn. Ten tweede, en mijn favoriet, die al eens een Heaven-Tien heeft gehaald: Protest Song, uitgevoerd in Monty Python’s Live At City Center. ‘Ladies and gentlemen, I have suffered from my music, now it’s your turn.

Neil Innes: 9 december 1944 – 29 december 2019