Vic van de Reijt présente J’Aime Les Filles – The Yé-Yé Girls From Paris

Universal

Dat Vic van de Reijt een fijne neus had voor Franse muziek wisten we natuurlijk al van de twintig jaar geleden door hem samengestelde 3-cd box Les Meilleurs 69, waarop hij het naoorlogse Franse chanson in al zijn facetten in kaart bracht. Met de dubbel-lp Voilà! Les Chansons Formidables maakte hij vorig jaar een soortgelijke bloemlezing op drie lp-kanten, met een geüpdate vierde kant om de ontwikkelingen van de laatste twintig jaar te schetsen. Met J’Aime Les Filles duikt Van de Reijt in een specifiek subgenre van het chanson, dat van de zogenaamde Yé-Yé, een in de jaren zestig opgekomen, met name door jonge meisjes gezongen dansbare stroming waarin het chanson werd gecombineerd met Amerikaanse rock-‘n-roll, Engelse beatmuziek en vleugjes exotica en jazz. Het exotische karakter van de Yé-Yé werd niet alleen benadrukt doordat de liedjes overwegend in het Frans werden gezongen, maar ook doordat de muziek een uitgesproken Frans karakter bezat dat afweek van wat we uit de Angelsaksische landen kenden. Het maakt dit dubbelalbum tot een heerlijke ontdekkingsreis van muziek die allerlei vertrouwde elementen herbergt, maar desondanks toch een heel eigen insteek kent die bepaald nieuwsgierig maakt. Van bekende namen als Sylvie Vartan, Brigitte Bardot, Françoise Hardy, Serge Gainsbourg en Jane Birkin, tot namen die alleen kenners wat zullen zeggen, biedt Van de Reijt een mooi overzicht van dit fijne subgenre. Waarbij hij op de laatste plaatkant zelfs plek inruimt voor recente acts die deze popstijl nieuw leven inblazen, zoals The Limiñanas en de Nederlandse zangeressen Bobbi en Fleur. Franse muziek mag dan in Nederland niet meer zo populair en hitgevoelig zijn als in de jaren zestig en zeventig, met de muziek uit die tijd is nog altijd niets mis. De Yé-Yé blijkt opvallend tijdloos.

Eric van Domburg Scipio