Vera Sola: door woede

Vera Sola – de artiestennaam van Danielle Aykroyd (35) – zocht lang naar haar stem. Letterlijk. Ofschoon ze totaal geen moeite had om in het openbaar te spreken, klapte ze dicht zodra ze geacht werd te zingen. Terwijl haar stem klinkt als een klok, zoals blijkt op haar jongste album Peacemaker. Op zondag 21 april staat ze in Paradiso voor haar enige show in Nederland.

Tekst Louis Nouws Foto Ebru Yildiz

Haar achternaam verraadt muzikale genen. Ze is dochter van ‘Blues Brother’ Dan Aykroyd, maar wil zich daar niet op laten voorstaan. Vandaar de keuze voor een artiestennaam. Haar moeder is actrice Donna Dixon. “We brachten als gezin ongeveer evenveel tijd door in Canada, waar mijn vader vandaan komt, als in New York. Als tiener was het in Canada wel wat eenzaam voor mij, maar ik luisterde veel naar muziek en ik was dol op lezen. Ik werd altijd aangetrokken door boeken die mijn leeftijd ver te boven gingen. Toen ik tien was vroegen ze me op school om een gedicht voor te dragen omdat er nonnen uit Italië op bezoek kwamen. Ik zat op een katholieke school. Ze hadden de keus aan mij gelaten, in de veronderstelling dat het een kinderlijk gedicht zou zijn. Maar ik kwam op de proppen met een zwaar gedicht over een dood kind en je zag de gezichten betrekken. Daar heb ik nog een stevig standje voor gekregen.” (Vette lach)
 
Eerst luisterde ik naar de muziek van mijn ouders, maar toen ik mijn eigen smaak ging ontwikkelen werd dat meer punkrock. Eigenlijk zijn al die invloeden gelijkwaardig naast elkaar blijven bestaan. Ik houd nog altijd net zo veel van de deltablues van Skip James of een symfonie van Dvořák als van hardcore punk.”
 
Het moment om te gaan zingen kwam in 2017. “Ik speelde als bassist in de band van Elvis Perkins, met wie ik toen ook samen was. Hij vroeg me steeds vaker of ik achtergrondvocalen kon doen, maar ik was doodsbang. Ik mimede de woorden zonder geluid voort te brengen en zei dan dat er iets mis moest zijn met de microfoon. Ik kampte met een psychologische blokkade die het onmogelijk maakte om te zingen. Ik heb best een goede resonerende stem. Ik werd gevraagd om voice-overs te doen en radiopresentatie. Dat ging me goed af. Maar zodra ik moest zingen…
 
In 2017 zouden Elvis en ik onze relatie bestendigen. Tenminste, dat was wat ik dacht. Hij had een alternatieve ceremonie geregeld, maar verliet die voortijdig, mij in vertwijfeling achterlatend. Niet lang daarna gingen we uit elkaar. Om die anticlimax te verwerken besloot ik een album te gaan maken. Ik wist niet hoe dat moest, want ik had het nooit eerder gedaan, maar ik was vastbesloten. Ik kende een geluidstechnicus in St Louis die bereid was me te helpen. En daar in de studio kon ik ineens zingen.”
 
De opnamen resulteerden in Vera Sola’s debuutalbum Shades, dat uitkwam in 2018. “Daarmee overwon ik mijn angst om te zingen, met Peacemaker omarmde ik de kracht van mijn stem. Er is een groot verschil tussen die twee platen. Het vertrouwen in mijn zang was gegroeid tijdens optredens. Op het podium voelde ik dat ik met mijn stem dieper kon komen, ik kon bij mijn ziel.”
 
Ze was geen songschrijver, ze studeerde literatuur en ze schreef gedichten. “Een docente had me weleens gevraagd wat ik buiten de opleiding zoal deed. Ik somde wat hobby’s op, maar ze schudde haar hoofd. Toen ik zei dat ik af en toe gitaar speelde zei ze: ‘Dat is het. Wat jij schrijft zijn geen gedichten, het zijn songs.’ Het was duidelijk dat mijn poëzie muziek nodig had om tot leven te komen. Maar het duurde toen nog zeker vijf jaar voordat ik werkelijk songs ging schrijven.”
 
Weidsheid
Afgezien van de hulp van de opnametechnicus maakte ze Shades in haar eentje. “Ik moest het alleen doen omdat ik moest ontdekken hoe ik me wilde uitdrukken. Eigenlijk is het beter om te zeggen dat ik ongeveer wel wist wat ik wilde, maar dat ik vreesde dat ik mijn grenzen onvoldoende zou kunnen bewaken als er anderen bij betrokken waren. Toen ik met de songs van Shades ging touren merkte ik echter hoe fijn het was om met anderen op het podium te staan. En hoeveel beter het klinkt als je met goede instrumentalisten werkt. Dus wilde ze voor het nieuwe album met anderen samenwerken om het geheel naar een hoger niveau te tillen. Peacemaker moest groter klinken. “De songs verwijzen ook naar big skies, de landschappen van het Amerikaanse Westen en naar grote emoties.”
 
Ook Peacemaker produceerde ze zelf. “Het is opgenomen in Nashville waar heel veel goede muzikanten wonen en ik heb samen met Kenneth Pattengale de arrangementen gedaan. Hij is bekend van The Milk Carton Kids, maar zijn interesses reiken veel verder dan folk. Hij is een van de meest getalenteerde mensen die ik ooit heb ontmoet. Hij heeft eenzelfde soort sensibiliteit voor muziek als ik, maar dan vanuit een andere invalshoek. We vullen elkaar zeer goed aan. Meestal temperde Kenneth trouwens mijn ideeën. Dan gaf hij aan dat het genoeg was en dat we niet nog iets moesten toevoegen.”
 
Le Guess Who
“Op dat festival ligt de basis van mijn ontluikende carrière. Het was puur geluk en synchroniciteit. Ik weet niet exact waar ik mijn uitnodiging in 2018 aan te danken had, maar ik geloof dat een van de programmeurs dat jaar een vriend had die me had zien optreden in de woestijn bij LA. Hij stuurde mijn ep met Misfits-covers op en op basis daarvan ben ik geboekt. Shades was nog niet uit. Ik deed de show op LGW en een opname voor VPRO Vrije Geluiden. Tijdens LGW kwam Shades uit en omdat ik toch in Europa was hadden we een aantal optredens geregeld. Maar ik dacht: wie komt daar in godsnaam op af. Bijna niemand kende me en ik had nauwelijks volgers op Instagram. Het eerstvolgende optreden na LGW was in Keulen en daar kwamen al meer mensen op af dan ik voor mogelijk had gehouden. En een paar dagen later had ik een optreden in Lyon en daar was de zaal stijf uitverkocht. Dat kwam door Le Guess Who. Ongelooflijk. Dus dat is mijn meest favoriete festival in de wereld. Ik hoop nog een keer terug te keren. Is het niet als artiest dan toch als bezoeker. In 2018 was ik zo gefocust op mijn eigen optreden dat ik niet naar andere shows ben gaan kijken. Als ik achteraf de line-up van dat jaar bekijk sla ik mezelf voor het hoofd.”

Vera Sola live: 21 april in Paradiso, Amsterdam; 24 april in Amor, Antwerpen

Dit is een deel van het interview met Vera Sola dat is te lezen in Heaven #2 2024, dat nu in de winkel ligt of te koop is via onze webshop.