Vanderlinde - The Way I Am Wired

Snakebite Records

De dertien songs waarvoor bassist en bandleider Arjan van der Linde op het negende studioalbum van zijn groep de muziek en de aanzet voor de teksten schreef, lopen stilistisch net zo uiteen onder vaste producer en klankbord Erwin Musper als bijvoorbeeld op voorgangers Entering The Circus en Muy Rico. Van der Linde roept in zijn songs namelijk gretig de sferen op van inspiratiebronnen als Van Halen, Aerosmith, Ronnie James Dio, Robert Plant en James Taylor, maar vermengt ze niet. Op zich zijn de nummers overtuigend en hij speelt ze ook met onvoorwaardelijke passie samen met drummer Joost van Soest, gitarist/achtergrondzanger Christof Bauwens en gitarist Wietze Koning. Gastmuzikanten Bertolf op akoestische gitaar en lapsteel, Dana Keller op steelgitaar en Govert van der Kolm op piano, hammond, wurlitzer, Fender Rhodes, clavinet en mellotron in bijna alle songs completeren het geluid en gaan naadloos op in het geheel. De meeste nummers zijn ingetogen, maar in opener In My Head heersen beukende ritmes en luide gitaarakkoorden, net als in Living The Dream en Don’t Say A Word. Dat levert extreme stemmingswisselingen op, want rond die drie nummers staan door een intieme gitaar bepaalde ballads, een intiem gespeelde rootsy song of een semiakoestische bluesballad, terwijl sentimentaliteit op de loer ligt in Stars At Night met Kellers steelgitaar en de romige mondharmonica van achtergrondzanger Tollak Ollestad. Ook gebruikt Van der Linde meerdere keren een effectief strijkkwartet om binnen de conventies van de pop een stemmige sfeer te creëren en zingt hij een emotioneel duet met Sanne Monster. Dat hij werkt in de grote traditie blijkt ook uit de aan James Taylors Fire And Rain refererende gitaarakkoorden in Something Wrong, terwijl die in het intro van Think I Slowly Slip Away enigszins aan Led Zeppelins Stairway To Heaven doen denken. Van der Linde blijkt zo nogmaals een man met veel gezichten, maar het is de vraag of zich in de beperking niet de meester zou tonen. Gezien de albumtitel en zijn beginselverklaring in Living The Dream is de kans daarop echter klein.

Ruud Heijjer