Shawn Pittman - My Journey

Continental Record Sevices

De titel van Shawn Pittmans nieuwste worp slaat op de reis die hij sinds zijn, in Nederlands nauwelijks te verkrijgen, debuutplaat Blues From Dallas uit 1996 afgelegd heeft. Van straatmuzikang en pauzeact schopte hij het tot het voorprogramma van B.B. King en een prominente plek op de affiche van het Chicago Blues Festival. En alles daartussenin. Hij deelde podium en studio met talloze grote artiesten, ontwikkelde zich muzikaal in rap tempo en is inmiddels ook al een tijd als producer erg gewild. My Journey kwam tot stand met zijn oude vriend, bassist Erkan Özdemir die samen met zoons Levent (drums) en Kenan (gitaar, zang) The Özdemirs vormt. Erkan en Levent waren al eerder al te horen op The Right Time (2020) en op My Journey vormen ze dus met z’n drieën de basisband. Pittman is een uitstekende gitarist die zich nergens verliest in onnodig spierballenvertoon of ellenlange solo’s maar precies aanvoelt wat een song nodig heeft. En die lijkt hij, afgezien van Little Milton’s funky kraker That’s What Love Will Make You Do, dat al jaren een vast plekje heeft op zijn playlist, zomaar uit de mouw te schudden. Van Heartbreak In East Dallas, dat door het zwierige accordeonspel van Roel Spanjers een zydeco-achtig tintje meekrijgt, tot het titelnummer, een meeslepende slowblues volgens het boekje, waarin zijn levensverhaal in een notendop voorbijkomt. Simon Oslender, een tijdje geleden nog op tournee als toetsenist in de band van Gregory Porter, voorziet deze en enkele andere songs van zijn smeuïg hammondspel, terwijl The Texas Horns (Mark “Kaz” Kazanoff en John Mills) te horen zijn op de vintage tranentrekker Blame It On Me. Aanstaande mei staat Pittman op het Moulin Blues Festival.
 
Marcel Haerkens