Sérgio Mendes: herdacht

Op woensdag 4 september overleed de Braziliaanse zanger en muzikant Sérgio Mendes op 83-jarige leeftijd. De artiest werd in de jaren zestig wereldberoemd met de band Brasil 66 en hun hit Mas que nada. In 2019 sprak Peter Schong hem voor Heaven magazine. Ook columnist Flip van der Enden schreef recent nog over Mendes en zijn Brasil 66. Beide stukken in de reprise.

Uit volle borst

door Flip van der Enden

Nooit gedacht dat ik ooit nog eens de loftrompet zou steken over Sérgio Mendes & Brasil 66. Maar hier gaan we.
De van origine Braziliaanse Mendes heeft er al een mislukte loopbaan als jazzpianist opzitten wanneer hij Brasil 66 in het leven roept. De groep bedient muziekliefhebbers die wars zijn van alles wat naar rock riekt en in de war raken van moderne jazz. Eigenlijk doet Mendes niks anders dan wat hij solo al deed, het combineren van jazz, pop en bossanova. Op advies van een bevriende componist breidt hij zijn combo uit met twee zangeressen.

Dat blijkt een gouden greep. Met Mendes en zangeres Lani Hall als enige constanten maakt Brasil 66 zeven zeer succesvolle albums voor het in M.O.R. gespecialiseerde A&M label van trompettist Herb Alpert. Hitsingles zijn er ook. Wie kent Mas Que Nada niet naar het origineel van Jorge Ben? Mijn favoriete album van Sergio Mendes & Brasil 66 is hun zevende en laatste STILLWATER uit 1971.

De uniso zang van Lani Hall en Karen Philipp in songs als Chelsea Morning (Joni Mitchell), For What It's Worth (Buffalo Springfield) en Righteous Life (Paula Cole) is messcherp, naadloos en hard. Dat laatste is belangrijk. Hard zingen is namelijk het laatste wat je verwacht bij easy listening, een genre dat valt en staat bij beschaafde volumes. De meiden van Mendes zingen uit volle borst en toch zal geen enkele cocktaildrinker, stijldanser of dinergast geïrriteerd opkijken als er een plaatje van hen wordt opgezet.

Begin jaren zeventig valt het doek. Brasil 66 kan niet opboksen tegen het nieuwe M.O.R. paradepaardje van A&M, The Carpenters. Lani Hall trouwt met platenbaas Herb Alpert, een huwelijk dat tot op de dag van vandaag standhoudt. Ségio Mendes probeert het later nog met Brasil 77, maar het zal tot de jaren negentig duren voordat hij weer beet heeft. Karen Phillip gaat acteren en poseert voor Playboy. Hall heeft een paar jaar aardige soloalbums uitgebracht, maar niet een die het haalt bij haar groepswerk.

Maar gelukkig hebben we de platen nog van Sérgio Mendes & Brasil 66 en genoeg clips op YouTube om een avond mee door te komen. Helaas ben ik van hout dus dansen gaat hem niet worden, maar meezingen lukt prima. Sorry buren.

Het complete interview met Sergio Mendes door Peter Schong is te lezen op zijn blog, waarop nog meer interessante verhalen staan over Braziliaanse muziek.