Recensie
Sarah Blasko - I Just Need To Conquer This Mountain
MVKA/Bertus
De Australische singer-songwriter Sarah Blasko maakte van 2004 tot 2017 zes soloalbums, leverde songs voor theater- en dansvoorstellingen en bracht twee albums uit als lid van het trio Seeker Lover Keeper. Ook won ze diverse prijzen van de Australian Recording Industry Association, in de categorieën Best Female Artist en Best Alternative Album, terwijl haar As Day Follows Night (2009) in de lijst van de beste honderd Australische albums op nummer negentien eindigde en ook in diverse Europese landen goed werd verkocht.
Vreemd genoeg vond ze haar muzikale loopbaan desondanks na haar vijfde album als beëindigd, terwijl er zeven jaar zitten tussen Depth Of Field, haar zesde, en deze tien songs. Daarin is Blasko een klassieke zangeres-pianiste die van emoties overlopende ballads schrijft met veel ingehoudener, ondersteunende melodieën dan op die voorganger: Nowhere to run/nowhere to hide/No one is safe from my reckless emotions/When this dam has burst, the deluge hurts/No one can save you from the depths of my emotions. Bas en drums dienen haar pianospel en haar weemoedige zang onopvallend, terwijl zij haar stem gecontroleerd en overtuigend laat overslaan. De muzikale accenten komen van een even soulvol als onheilspellend vrouwenkoor, strijkers of heftig ontsporende blazers. Die onderstrepen de onderwerpen waarover zij haar autobiografische teksten zingt krachtig: de bepalende religie uit haar jeugd, de nawerking van haar mislukte eerste huwelijk, de dood van haar manager, de worsteling de liefhebbende moeder te zijn die ze zelf niet had en de kracht die haar kinderen haar geven. Zo bezingt ze een existentiële crisis die ze moet zien te overwinnen, terwijl ze daarvoor pas in de laatste songs de sleutels vindt.
Ruud Heijjer