Roel Spanjers de Birdcatcher
Birdcatcher II is pas het tweede soloalbum van Roel Spanjers, die met zijn piano-, orgel- en accordeonspel menig Nederlands roots- en rockalbum opluistert en tourde met uiteenlopende artiesten als Luther Allison, Curtis Salgado, Roscoe Chenier, Malford Milligan en Jim Keller. In oktober presenteert hij de songs van zijn nieuwe album op de jubileumeditie van het rootsfestival Ramblin Roots in TivoliVredenburg.
Tekst Louis Nouws Foto André Dieterman
Roel Spanjers is ook de vaste toetsenist van Normaal. “Maar Bennie [Jolink, red] wil niet meer touren, dus het werk met de band is beperkt.” Af en toe komt er nog een album uit, zoals recentelijk Nøhlen. Hij maakte ook lang deel uit van de begeleidingsband van singer-songwriter JW Roy. Om werk zit de sympathieke Rotterdammer met een zachte g echter niet gauw verlegen. Zo treedt hij ook al jarenlang als duo op met stadgenote Fréderique Spigt – “Zij doet het woord en dat kan ze heel goed” – en begeleidde hij Ricky Koole en ‘verteller’ Leo Blokhuis in diverse theatershows, onder meer in een programma over muziek uit New Orleans. Nu is dat een onderwerp waar de geboren Eindhovenaar heel diep inzit. “Toen dacht ik: waarom zou ik dat zelf niet gaan doen?” Dus voegde hij aan zijn activiteiten een soloprogramma over muziek uit New Orleans toe, waarbij hij achter de piano gezeten tekst en uitleg geeft over het ontstaan van jazz, de vroege blues en zydeco, want ook dat is een vroege muzikale liefde. Daarnaast is hij een van de Nederlanders in band met de Belgische blueszanger/harmonicaspeler ‘Big Dave’ Reniers in Big Dave & The Dutchmen.
Roel Spanjers’ eerste soloalbum Birdcatcher kwam uit in 2006. Hij wilde naast zijn rhythm-and-bluesband Sunset Travelers, ook graag eigen werk uitbrengen. Dat was destijds al met producer Gabriel Peeters die ook tekende voor de productie van Birdcatcher II, maar er waren meer gasten op dat album, zoals gospel/blueszanger Terry Evans. “Ik ben niet iemand die dagelijks bezig is met het schrijven van nieuwe muziek”, antwoordt hij met het nodige understatement op de vraag waarom het tweede soloalbum zo lang op zich liet wachten. “Het is ook niet zo dat ik achttien jaar aan het album heb gewerkt. Fré Spigt en gitarist Eric van Dijsseldonk zeiden regelmatig: ‘Je moet weer eens wat gaan maken.’ Tijdens corona was er even wat minder werk in het live-circuit en toen ben ik eraan begonnen. Eerst bij Eric in de studio achter zijn huis. Gewoon wat demo’s opnemen. Als ik mezelf er eenmaal voor openstel komen de ideeën als een lawine. Het is de kunst om daar hele songs van te maken met een kop en een staart. De rol van Eric is niet te onderschatten. Hij zette mij op het goede spoor en tekende voor alle gitaarpartijen.”
Birdcatcher II is een pendant geworden van de eerste Birdcatcher. “Kennelijk kom ik daar op uit als een album maak. Het is een plaat waarop je al mijn muzikale invloeden kunt horen, zonder dat het pastiches worden. Je hoort blues, New Orleans, country, soul, maar dan als de bouwstenen van mijn muziek. Ik kan natuurlijk een oude blues uit mijn mouw schudden, maar waarom zou ik dat doen als je al naar Otis Spann kunt luisteren. En voor pure soul kun je een plaat van Al Green opzetten. Maar ik denk dat ik wel iets eigens te zeggen heb door al die muziekstijlen te combineren. Een beetje zoals The Band dat deed, om nog maar eens een invloed te noemen. Daar ligt de uitdaging en de ruimte voor mij.”
Roel Spanjers/Birdcatcher live: 26 september in Café ’t Rozenknopje, Eindhoven; 28 september in Theater Walhalla, Rotterdam; 29 september in Theater De Liefde, Haarlem; 19 oktober op Rambling Roots festival in TivoliVredenburg, Utrecht.