Rockpile: geen reünie, wel een boek

Rockpile gold 40 jaar geleden als een van de meest enerverende rock-’n-rollbands die je op een podium kon treffen. Een ‘supergroep’ in het genre, dankzij het ijzersterke kwartet Dave Edmunds, Nick Lowe, Billy Bremner en Terry Williams. Binnenkort verschijnt het eerste boek over dit instituut, dat de pubrock naar next level tilde. De titel: Crawling From The Wreckage.

tektst Bram van Schaik; foto cover: Adrian Boot; foto achterflap: Ulf Björe

Het kan nog, een reünie van Rockpile. In theorie dan, alle vier de leden van de roemruchte formatie die tussen 1976 en 1981 furore maakte zijn immers nog onder ons. Toch lijkt een comeback uitgesloten nu Edmunds (77) en Williams (73) zichzelf als gepensioneerd hebben verklaard en Lowe (72), naar verluidt, geen interesse heeft. Alleen Bremner (75) houdt met zijn band Rockfiles het vuurtje nog brandend. Dapper, ongetwijfeld live heel leuk maar het is geen Rockpile.
 
Verleden tijd
Er was al eens kort een Rockpile, in 1972. Dave Edmunds noemde zijn tourband naar het album dat hij in dat jaar had gemaakt. Terry Williams (drums) was al van de partij. De bandnaam Rockpile werd opnieuw van stal gehaald toen Edmunds en Lowe in 1976 gingen samenwerken. In de jaren erna kreeg je te maken met meerdere Rockpiles: gewoon Rockpile, Dave Edmunds’ Rockpile of Nick Lowe’s Rockpile, al naar gelang wiens plaat moest worden gepromoot. Op albums als Subtle As A Flying Mallet, Get It, Tracks On Wax 4 en Repeat When Necessary (Edmunds) en Jesus Of Cool en Labour Of Lust (Lowe) staan meerdere zo niet alle Rockpile-leden in de credits. En toen Mickey Jupp met zijn album Juppanese (productie Lowe) op pad ging, zorgde Rockpile voor de omlijsting. Je kon er in die tijd gewoon niet omheen. Ook niet in het circuit van het Stiff-label, dat vanaf 1977 met tal van artiesten de punk- en new wave markt bediende.
De band hield in 1981 op te bestaan, nadat Edmunds en Lowe hadden vastgesteld dat de chemie en lol niet meer aanwezig waren. De twee zouden later nog wel samenwerken, maar Rockpile was voltooid verleden tijd. Wat rest is één officiële Rockpile-studioplaat (Seconds Of Pleasure, 1980) en een aantal live-registraties, zoals tijdens RockPalast en Montreux.
 
Diehard fans
Hoog tijd voor een boek, vond een stel diehard fans uit Zweden. Met ondersteuning van twee Engelsen stelden ze een ‘tribute’ samen dat bol staat van foto’s en verhalen. De titel is ontleend aan een nummer van Graham Parker, dat als eerste door Edmunds is opgenomen en een vaste plaats op de setlist had. Toen ik via social media op de fangroep Rockpile en het plan voor het boek stuitte, heb ik enkele foto’s aangeboden van dat ene Rockpile-concert dat ik zelf heb bijgewoond. In 1978 tijdens Alkmaar Pop stond de band weliswaar geafficheerd als Nick Lowe & Dave Edmunds, maar de foto’s met ook Bremner en Williams leveren het keiharde bewijs: hier staat Rockpile.
 
Bestellen
Het boek verschijnt in een oplage van 600 en is eind oktober gereed. Bestellen gaat als volgt: betaal 438 SEK (Zweedse kronen) via Paypal aan: rikard@hammarsjon.se
Zet je naam en adres erbij en antwoordt desgevraagd dat je het aan een ’friend’ overmaakt (scheelt weer onverwachte heffingen).
Wil je meer dan 1 exemplaar, mail dan met Rikard Bengtsson: rikard@hammarsjon.se