Return to sender

Return To Sender is de eregalerij voor de muziekdoden op de Heaven-site. Van tijd tot tijd geven we een update. De ‘groten’ krijgen zo snel mogelijk na hun overlijden een apart herdenkingsverhaal, op de site of in het blad.

Tommy Page, 24 mei 1970 – 3 maart 2017 • De Amerikaanse singer-songwriter Thomas Alden Page had in 1990 zijn nummer 1 hit in zijn thuisland met I’ll Be Your Everything.

Joni Sledge, 13 september 1956 – 10 maart 2017 • Joan Elise Sledge vormde met haar zusters Debbie, Kathy en Kim in 1971 de soft discogroep Sister Sledge. In 1979 braken ze door met het album We Are Family en de gelijknamige single. Joni Sledge schreef, produceerde en regisseerde, zowel muziek als toneel. Het trio scoorde grote hits met He’s The Greatest Dancer en Lost In Music en haalde in 1985 de eerste plaats in de Amerikaanse hitparade met Frankie. Een hoogtepunt in hun carrière was het optreden voor Paus Franciscus, in 2015 in Philadelphia.

James Cotton, 1 juli – 16 maart 2017 • Bluesgrootheid James Henry Cotton’s grote kracht zat in zijn mondharmonica. Zijn eerste platen maakte hij onder leiding van Sam Phillips in de Sun-studio’s. Muddy Waters haalde hem in 1955 naar Chicago. Hij klom op tot bandleider en begon later zijn eigen groep. James Cotton werkte samen met onder anderen Mike Bloomfield, Gregg Allman, Grateful Dead, B.B. King, Taj Mahal, Johnny Winter, Santana, Keith Richards en Joe Bonamassa.

Chuck Berry, 18 oktober 1926 – 18 maart 2017 • "Wij zijn allemaal voetnoten bij de teksten van Chuck Berry", stelde Leonard Cohen vast. "De vader van de rock ’n’ roll", vindt Rolling Stone. Het is duidelijk: Charles Edward Anderson Berry heeft rock ’n’ roll op gang gebracht, zowel muzikaal als tekstueel. Johnny B. Goode is het beste voorbeeld, maar we kunnen ook Roll Over Beethoven – hij kende al die klassieke componisten – en Maybellene nemen. Zijn rinkelende solo’s en zijn gevoel voor show – duckwalk – versterkten de nummers over alles wat teenagers bezighield: om te beginnen school, liefde en auto’s. Zijn eerste miljoenenhit Maybellene was een bewerking van de countrysong Ida Red. Lenen van anderen mocht, lenen van zichzelf ook, zijn typische liedjes hebben geregeld iets tot veel van elkaar weg. Berry’s faam steeg krachtig in Europa toen zowel The Rolling Stones als The Beatles zich onvoorwaardelijke fans betoonden en werk van hem op de plaat zetten. Bruce Springsteen, Steve Miller en andere coryfeeën hebben Berry begeleid ver voordat ze zelf hun carrière begonnen. Keith Richards heeft gemengde gevoelens overgehouden aan zijn project Hail! Hail! Rock ‘N’ Roll, maar overheersend is de goede herinnering aan die rockgrootheid. Chuck Berry, de essentie van rock ’n’ roll, trad op tot aan zijn dood.

Lees: In Memoriam Chuck Berry

Sib Hashian, 17 augustus 1949 – 22 maart 2017 • John Thomas Hashian was drummer van rockband Boston. Hij kwam in de plaats van Jim Masdea, drummer van het eerste uur, toen platenmaatschappij Epic diens vervanging eiste. Hashian’s partijen op de eerste twee voortreffelijk verkochte Boston-albums waren goeddeels noot voor noot die van Masdea. Toen die later terugkeerde, eiste Hashian van bandleider Tom Scholz – die hem had gekozen – royalty’s achteraf. Ze legden de zaak bij zonder de rechter. Hashian overleed tijdens een optreden aan boord van een cruiseschip.

Clem Curtis, 28 november 1940 – 27 maart 2017 • Curtis Clements uit Trinidad was de eerste leadzanger van de Britse sixties soulgroep The Foundations. Hij gaf daarvoor zijn succesvolle professionele bokscarrière op. De groep scoorde grote hits met Baby, Now That I’ve Found You en Build Me Up Buttercup. Curtis vond zijn bandgenoten in hun succes wat gemakzuchtig en stopte. Hij begon solo in Amerika, aangemoedigd en geholpen door zijn vriend Sammy Davis jr. Dat liep niet geweldig en hij keerde terug naar Engeland. Daar leidde hij diverse versies van The Foundations en toerde hij met andere soulcoryfeeën. Curtis kreeg de eretitel Godfather Of British Soul.

J. Geils, 20 februari 1946 – 11 april 2017 • Gitarist John Warren Geils Jr. was de voorman van de J. Geils Band. Geboren en opgegroeid in New York werkte J. Geils zich door jazz, blues, pop en rock tot hij zijn eigen groep samenstelde, min of meer met de vrienden die voorhanden waren: een dj, een saxofonist, een gitarist. Die vriendschap was ook af te horen van de singles waarmee de J. Geils Band de Amerikaanse hitparades haalden: Centerfold – zes weken op 1 – en Freeze Frame. Vrouwonvriendelijk? Nou nee, vrouwophemelend, zei ik toen al. John Geils rende vanaf de blues via de pop naar de rock. Hij overleed thuis.

Tom Coyne, 10 december 1954 – 12 april 2017 • Grootmeester in platen maken. Hij stuurde singles van The Rolling Stones, The Four Seasons, Frankie Valli on his own, Dionne Warwick en Kool & The Gang’s Ladies Night.

Toby Smith, 29 oktober 1970 – 11 april 2017 • Toby Grafftey-Smith was de toetsenist van Jamiroquay tot 2002. Hij produceerde in 2013 de Britse poprockband The Hoosiers.

Sylvia Moy, 15 september 1938 – 15 april 2017 • Sylvia Rose Moy was de eerste vrouw die schreef en produceerde voor Motown. Daar kreeg ze midden jaren zestig een contract als zangeres en componiste. De zang liet ze varen omdat Motown door het snelle succes repertoire tekort kwam en ze dus nodig was als schrijfster. Motown-oprichter Berry Gordy onthulde in zijn autobiografie dat Moy en Moy alleen Stevie Wonder bij Motown heeft gehouden toen Gordy hem wegens stemverandering wilde laten vallen. Zij schreef liedjes voor die nieuwe stem, om te beginnen Uptight (Everything’s Alright) en Wonder bleef. (Mede) op haar naam staan verder onder meer My Cherie Amour, I Was Made To Love Her en It Takes Two. Ze overleed aan de gevolgen van longontsteking.

Allan Holdsworth, 6 augustus 1046 – 15 april 2017 • De Britse componist-gitarist is vooral bekend als fusionmuzikant. Hij had een uitgebreide en diepe kennis van muziek, die hij overbracht naar zijn gitaarspel. Het liefst was Holdsworth saxofoon gaan spelen, maar dat instrument kon hij zich niet veroorloven, een gitaar wel. Een reeks gitaristen, onder wie Joe Satriani, Yngwie Malmsteen en Ty Tabor noemden hem van grote invloed op hun spel. Frank Zappa loofde Holdsworth als "een van de interessantste kerels van deze planeet op de gitaar".

Lees: In memoriam: Allan Holdsworth (en John Wetton)

Cuba Gooding sr., 27 april 1944 – 20 april 2017 • Leadzanger van soulgroep The Main Ingredient nadat Donald McPherson onverwacht overleed aan leukemie. De groep scoorde vijf toptien hits, Everybody Plays The Fool haalde de tweede plaats in 1972. Cuba Gooding, vader van de filmacteurs Cuba jr. en Omar, had ook solohits op zijn naam.

Kevin Garcia, 1976 – 1 mei 2017 • Medeoprichter en vijftien jaar bassist van indie rockgroep Grandaddy. Toen de groep begon in 1992 was hij vijftien. Hij overleed aan de gevolgen van een beroerte.

Saxa, 5 januari 1930 – 3 mei 2017 • Lionel Augustus Martin vernoemde zich naar zijn instrument: de saxofoon. De Jamaicaan trad op met skaband The Beat en vroeger ska- en reggaegrootheden als Desmond Dekker en Prince Buster.

Jimmy Copley, 1953 – 13 mei 2017 • James Copley was vooral studiomuzikant. Hij drumde voor onder anderen Paul Young, Graham Parker, Tears For Fears, Paul Rodgers en Jeff Beck. De laatste tien jaar drumde hij bij Manfred Mann’s Earth Band.

Chris Cornell, 22 juli 1964 – 17 mei 2017 • Vooral bekend als de zanger met het enorme bereik van grungeband Soundgarden en later van Audioslave. Met Soundgarden scoorde hij in de jaren negentig een megahit met Black Hole Sun van het album Superunknown. Hij schreef ook You Know My Name voor de James Bond-film Casino Royale. Cornell overleed afgelopen woensdag totaal onverwacht, nadat hij eerder die avond met Soundgarden nog een concert had gegeven in Detroit. Naar later bekend werd pleegde hij zelfmoord. Cornell richtte Soundgarden in 1984 op, samen met gitarist Kim Thayil en bassist Hiro Yamamoto. Nadat de groep in 1997 uit elkaar was gegaan, hadden ze elkaar begin dit decennium weer gevonden.