Legendary Albums Live – Sticky Fingers

In den beginne waren er coverbands, amateurmuzikanten die wat bijverdienden door op feestjes en partijen dansbare hitjes te spelen. Professionele bands schreven hun eigen werk en speelden af en toe een werkje van anderen tijdens een concert. Anno 2020 ziet de wereld er anders uit. Het fenomeen heet nu tribute, waarbij professionele bands de groten der aarde nadoen. Het is een verdienmodel geworden in een wereld waar voornamelijk nog gestreamd wordt. De gemiddelde muzieksnob mijdt deze vorm van entertainment als de pest, maar voor velen is het juist een mooie kans om live van hun favoriete muziek te genieten.

Legendary Albums Live is een serie theatertours waarbij klassieke albums uit de popmuziek integraal worden gespeeld. Zo kwamen Songs In The Key Of Live, Brothers In Arms en Born In The USA al aan bod. Dit keer is het vijftigjarige album Sticky Fingers  van The Rolling Stones aan de beurt. Behalve door een aantal songs dat tot het beste van de Stones wordt gerekend, is het album ook bekend van de door Andy Warhol ontworpen ritssluitinghoes.

De muzikale bezetting bestaat, naast de Legendary Albums Liveband, uit Bert Heerink, voormalig zanger van Vandenberg, zangeressen Lies Schilp en Inge Bonhond, beter bekend als de Bombitas, en niemand minder dan gitarist Jan Akkerman, een legende op zich. Hij werd ooit door het gerenommeerde Engelse blad Melody Maker uitgeroepen tot de beste gitarist ter wereld.
Ik zie het optreden is het Nieuwe Luxor aan de voet van de Erasmusbrug in Rotterdam. Het binnenstromende publiek komt terecht in een enorme entreehal, alvorens de eveneens imposante trappen te bestijgen. Zo te zien ligt de gemiddelde leeftijd ligt rond de vijftig. Dat dit niet nóg hoger is komt doordat ouders hun kinderen hebben meegenomen. Eenmaal plaatsgenomen in de grootste theaterzaal van Nederland, blijkt die niet helemaal uitverkocht. Dat stoort niet, want het zijn voornamelijk de achterste rijen die leeg blijven. En ondanks de grootte van de zaal, voelt het warm aan, niet in de laatste plaats door de rode kleurstelling.

Het feest kan beginnen, de muzikanten nemen hun plaats in op het podium en Bert Heerink zet Brown Sugar in. Een betere opwarmer voor een concert kan je je bijna niet voorstellen en toch, geen kik of beweging uit de zaal. Het besef dat we ons niet in een poppodium bevinden wordt nu echt duidelijk. Dat heeft gelukkig geen impact op de muzikanten. Integendeel, ze werken hard en zichtbaar met plezier om er een mooie avond van te maken.

Heerink heeft als leadzanger de zwaarste taak, en slaagt daar maar gedeeltelijk in. Hij oogt houterig en zijn stem verraadt zijn verleden als ‘foute’ hardrockzanger. Als de Bombitas na Sway meer op de voorgrond gaan treden, duurt het niet lang om erachter te komen wie vanavond de show gaan stelen. Een prachtige versie van Wild Horses, een paar nummers daarna gevolgd door de Marianne Faithful versie van Sister Morphine, behoren tot de hoogtepunten van de avond. Naast de frisse zang, is de presence van de dames in het algemeen een grote toegevoegde waarde. En die andere kanjer? Jan Akkerman staat op een wat schemerig verhoogd deel van het podium. Hij laat het noeste werk over aan Rob Winter en improviseert hier en daar. De keren dat hij ook daadwerkelijk de lead pakt, is het genieten, zoals bij Bitch en Can You Hear Me Knocking.

Het album Sticky Fingers duurt zo’n 45 minuten. Dat geeft, de na een matige versie van afsluiter Moonlicht Mile, de gelegenheid los te gaan op het overige repertoire. Het lijkt zowel voor publiek als bühne een bevrijding. Voor de pauze worden Angie en Street Fighting Man nog gespeeld. Bij aanvang van het tweede deel hangt er een andere vibe. Is het het gratis drankje dat in de pauze werd geserveerd? Of de lange Paint It Black-intro van Akkerman? Hoe dan ook de sfeer zit er goed in. Bij (I Cant Get No) Satisfaction staat de halve zaal op, en er wordt ook meegezongen met nummers als Ruby Tuesday en Get Off My Cloud. Opvallend is de cabareteske versie van Melody, waarop de Bombitas zich helemaal uitleven. De keuze om deze avond af te sluiten met Sympathy For The Devil is aan het publiek te merken geen verkeerde, hoewel het toch jammer is dat Akkerman niet uit zijn schulp kruipt en de beroemde solo voor zijn rekening neemt.

Legendary Albums Live The Rolling Stones’ Sticky Fingers: gezien op zaterdag 15 februari in het Nieuwe Luxor, Rotterdam. De optredens zijn nog tot juni van dit jaar. Zie voor data en locaties legendaryalbumslive.nl.