Querbeat: dwarsdenkers in blaasmuziek
‘Future Brass Punk’, zo typeert zanger Jojo Berger van het uit Bonn afkomstige Querbeat hun stijl. Wie tijdens het Wereld Muziek Concours in Kerkrade het rechte pad van het gewijde concours-circuit verliet, kwam tot de conclusie dat men zich over de toekomst van de blaasmuziek geen zorgen hoeft te maken. Die toekomst is veelzijdig, zo laat het rijkgeschakeerde programma in Kerkrade zien. En dat blaasmuziek ook levensvreugde ademt met een hoofdrol voor zottigheid, meebrulmomenten en participatie bewees de dertien personen tellende formatie in een van enthousiasme kolkende Rodahal.
Querbeat is de dwarsdenker onder de blaasmuziekformaties. Het zet de gangbare conventies waarin veel harmonieën en fanfares vastzitten in zekere zin op losse schroeven. Muziek is bij de band geen geüniformeerde wedstrijd maar een uiting van bestaansrecht, een wild feest van inclusiviteit en uitgelatenheid. Alle Menschen werden Brüder, maar dan anders.
Toch is de band beslist geen geestloze feestmachinerie, daarvoor zijn de voormalige leerlingen van het Kardinal-Frings-Gymnasium in Bonn te veel begaan met de wereld. Zanger Jojo Berger maakt in interviews gewag van hun stellingname tegen racisme en hun bezorgdheid over de klimaatcrisis. Radikal Positiv heet niet zonder reden hun jongste album uit 2021.
Al zo’n twintig jaar werkt Querbeat zich als festivalband, die met name in het befaamde Keulse Carnaval een vaste waarde is, een slag in de rondte. Waar ze komen maken ze indruk. Het publiek wordt letterlijk meegenomen. Er vliegt confetti door de lucht, er gaan twee opblaaspelikanen door de zaal en het publiek wordt gevraagd diep door de knieën te gaan en zelfs om te zitten om daarna weer op te springen. Bij Querbeat gebeurt iets. Dat je de Keulse dialectteksten niet verstaat van liedjes als Hück Oder Nie, Nie Mehr Fastelovend of Woiswaslos maakt niets uit. De boodschap is een muzikale uitnodiging om mee te doen aan deze op een middeleeuws joelfeest gelijkende viering.
Anders dan bij bijvoorbeeld Rowwen Hèze is er geen bierdouche. De hoge prijzen voor het gerstenat maken deze traditie wellicht steeds meer tot een beeld van het verleden, maar ook qua show passen bierfonteinen niet bij Querbeat. De band appelleert eerder aan een aanstekelijk Keuls levensgevoel –La Kölsche Vita – dat weliswaar goed gedijt met een glaasje Kölsch in de hand, maar dat zich zeker niet laat vatten in liederlijkheid en duidelijk meer geworteld is in een sfeer van gelijkmoedigheid waarin alles is zoals het is: et es wie et es en et kütt wie et kütt.
Tijdens het Wereld Muziek Concours was Querbeat een vreemde eend in de bijt, maar wel een die weer eens laat zien dat de wind van de blaasmuziek uit diverse richtingen komt. Wie denkt dat blaasmuziek ontdaan moet worden van een stoffig imago, die doet er goed aan het WMC te bezoeken en moet in de concertagenda van Querbeat nakijken wanneer dit wilde circus neerstrijkt. In oktober komen ze naar de Melkweg in Amsterdam. Dat ze indruk zullen maken staat eigenlijk wel vast. Ze zouden al in 2021 in Amsterdam hebben gespeeld, maar corona zette een streep door de rekening. Querbeat is het beste antwoord op de pandemie want de band is in alles wat het virus niet is, namelijk door en door sociaal met een heldenrol voor elkaar aanraken en daardoor ontroerd worden. Querbeat is lijflijke muziek die je in je gezicht ademt – nee blaast.
Het Wereld Muziek Concours in Kerkrade is nog tot en met 31 juli.