Pokey LaFarge: ‘Ik schrijf niet langer om anderen te pleasen’

Hij deed ervaring op als straatmuzikant, maakt platen sinds 2006 en tovert geregeld een grote grijns op je gezicht. Pokey LaFarge is een sympathieke rasentertainer met een oude ziel, die teruggrijpt op traditionele stijlen maar wel degelijk een muzikale ontwikkeling heeft doorgemaakt.

Tekst Kees van Wee Foto Thomas Baltes

Sommige artiesten bezorgen je razendsnel een goed humeur. Neem Pokey LaFarge. Hij is geboren als Andrew Heissler in Bloomington, Illinois. Dat was in 1983. Hij is dus nog betrekkelijk jong, maar zijn muziek heeft duidelijk oude wortels. Al op jonge leeftijd trok hij er liftend op uit en absorbeerde zo allerlei Amerikaanse volksmuziek. Western swing, country, oude jazz, ragtime, blues… Hij laat zich, zeker in zijn beginjaren, duidelijk inspireren door stijlen die pakweg een eeuw geleden al bestonden. Muziek die vrolijk stemt en waarbij het moeilijk stilzitten is. Waarom zou je modern doen als er vroeger zulke fantastische muziek werd gemaakt?, lijkt het motto.

Gezellige blues
Hij debuteert in 2006 met Marmelade, maar het is pas met zijn derde album (Riverboat Soul uit 2010) dat hij zich bij de rootsliefhebbers in de schijnwerper weet te plaatsen. Onder het kopje ‘gezellige ragtime blues’ plaatste Popmagazine Heaven indertijd een enthousiaste recensie. ‘Samen met zijn drie begeleiders heeft hij twaalf vrolijke – zeg maar gerust gezellige – liedjes opgenomen (grotendeels uptempo) die behoorlijk authentiek klinken. De kleren die het viertal op het hoesje draagt, onderstrepen het anachronistische karakter nog eens. Staande bas, kazoo, mondharmonica, banjo… ook het instrumentarium is heerlijk traditioneel. Kortom, een erg lekker plaatje, dat fans van Dan Hicks en Geoff Muldaur zeker zal aanspreken.’

Jack White
Het daaropvolgende Middle of Everywhere (2011) is opnieuw een schot in de roos. Terwijl de voorganger nog voor een belangrijk deel bestond uit traditionals, biedt hij dit keer allemaal sterke eigen songs, die echter stuk voor stuk klinken alsof ze er altijd al zijn geweest. Lekkere liedjes over het goede leven en de liefde. Opnieuw prima uitgevoerd met traditionele instrumenten, zoals een staande bas (geregeld ‘slapping’ bespeeld), banjo en mondharmonica.

Het aantal fans groeit gestaag, zeker in ons land, wat in 2012 leidt tot het album Live in Holland. Als hij in datzelfde jaar gaat touren met Jack White en op diens label (Third Man) het titelloze Pokey LaFarge uitbrengt, krijgt zijn loopbaan een verdere impuls.
 
Opzwepend
Daarna volgen er nog vier albums. Ook die worden enthousiast onthaald. Zijn meest recente werkstuk, In The Blossom Of Their Shade (2021), krijgt van de gezaghebbende Allmusic Guide zelfs viereneenhalve ster en is gemarkeerd als zijn beste album. De recensent vindt dat ‘tijdreiziger’ Lafarge nieuwe hoogtes heeft bereikt met een vintage rock-’n-roll-geluid en hooky songs vol pittige ritmes, en noemt het een van zijn meest opzwepende albums. Een beetje opmerkelijk, want hoewel het een prima album is, is het minder uptempo dan zijn vroege werk.
 
Nee, de Pokey LaFarge van nu klinkt niet precies hetzelfde als de Pokey LaFarge van de beginjaren. Tegenwoordig luistert hij ook naar andere muziek dan toen, vertelt hij in een interview met Riff Magazine. ‘Ik heb jaren geleden veel van de traditionele jazzblues uit de jaren twintig en dertig ingeruild voor meer rootsreggae- en rocksteady-muziek. En veel verschillende Caribische, Zuid-Amerikaanse, Mexicaanse en Afrikaanse muziek. Ook veel Franse chansonniers en, nog recenter, een soort borderline-obsessie met Italiaanse muziek uit de jaren zestig.’
 
Rock-'n-roll
Het is duidelijk: Pokey LaFarge heeft een brede smaak en laat zich niet voor één gat vangen. Maar wat is nou typische Pokey LaFarge-muziek?, vraagt City Magazine hem in 2018. ‘Goede vraag. Die wordt me steeds opnieuw gesteld en ik denk niet dat ik mensen het antwoord heb gegeven dat ze willen horen. Het antwoord verandert steeds. Het is een mix van alle voor de hand liggende genres, je weet wel, jazz en blues en country. Maar ik heb ook het gevoel dat er elementen van rocksteady in zitten, sommige elementen van cajun, van R&B, van rock-'n-roll. De gemakkelijkste manier om het te zeggen is dat het rock-'n-roll is. Het zijn de wortels van rock-'n-roll.’
 
God
Ter gelegenheid van het verschijnen van zijn jongste album had 15questions.net een interview met hem. Dat begint met de volgende twee vragen. ‘Waar komt de impuls om iets te creëren vandaan? En welke rol spelen veelgenoemde inspiratiebronnen, zoals dromen, andere kunstvormen, persoonlijke relaties en politiek?’ Zijn antwoord: ‘Bijna altijd uit het niets, en voor mij kan deze eerste vraag alleen beantwoord worden door God. Het creatieve proces komt van hem. Vaak al vroeg in de ochtend, tot het tijd is voor het avondeten, dan stopt het min of meer. En die tweede vraag: ik creëer zelden vanuit mijn dromen omdat die vaak wegglippen voordat je ze kunt gebruiken. Andere songs en persoonlijk relaties zijn de laatste tijd een grotere invloed, evenals het lezen van psalmen.’

Astral Weeks
In The Blossom Of Their Shade is het eerste album dat LaFarge zelf produceerde. In een interview met Holler.country geeft hij een toelichting. ‘Ik wilde er meer eenvoud en rauwheid aan toevoegen, dus hebben we alles rechtstreeks op tape opgenomen. De mojo en de ziel waren al ingebakken in de opname op de band: een Ampex uit de jaren zeventig, vrijwel zeker de soort band waarop Van Morrison Astral Weeks zou hebben gedaan! Ik hou van die plaat, het geluid ervan, de muzikanten in een grote kamer en hun instrumenten die als een droom in en uit focus weven. Dat was min of meer de inspiratie; er is ook niet veel anders toegevoegd, alleen de samenzang.’

Voetbal
Poley LaFarge houdt het graag simpel en maakt in datzelfde interview een vergelijking met voetbal. ‘Het gaat er niet om wat je doet met de bal, het gaat erom wat je doet zónder de bal. Met muziek is het net zo: het gaat erom wat je níet speelt.’
Tegenwoordig schrijft hij heel anders dan vroeger. ‘Ik heb meer meegemaakt in het leven: ik heb geleden, ik ben verlost, ik heb overwonnen. Ik schrijf niet langer om anderen te pleasen, dus het is meer een punt van geven dan van ontvangen. Mijn hart is anders.’

Pokey LaFarge live: 7 november in Luxor Live, Arnhem; 8 november in TivoliVredenburg, Utrecht; 9 november in De Oosterpoort, Groningen: 10 november in Paard, Den Haag.