Peter Doherty: Stranger In My Own Skin
Peter Doherty: Stranger In My Own Skin is een documentaire over het leven van de Engelse rockster Peter Doherty en de worsteling met zijn harddrugsverslaving. Regisseur en muzikant Katia deVidas – partner van Doherty – filmde hem over een periode van tien jaar. Dit rauwe en intieme materiaal vormt nu de bron voor de 90 minuten durende film die vanaf 9 november alleen in de bioscoop te zien is.
Foto Fédération Studio France-Wendy Productions
De documentaire toont de zanger/tekstschrijver van The Libertines in zijn neergang naar de hel, net toen zijn populariteit een hoogtepunt bereikte. Geleid door Doherty’s emoties en poëtische woorden, zien we zijn moedige strijd om zijn demonen te overwinnen. Peter Doherty: Stranger In My Own Skin is het verhaal van een punkpoëet en gaat zowel over het creatieve proces van muziek maken en het schrijven van teksten als over verslaving en hoe onze maatschappij daarmee omgaat.
Regisseur, cinematograaf, editor en muzikant Katia deVidas werkte regelmatig voor Les Inrocks aan concertopnames voor Pink TV en kwam in contact met Doherty toen ze een concert van Babyshambles filmde. De titel van de film is ontleend aan een Babyshambles-nummer dat Doherty in 2013 schreef. I'm a stranger, stranger in my own skin. My voice is cracked and thin, I can't sing at all.
Peter Doherty
In de 20 jaar na de release van het legendarische album Up the Brackets is veel gezegd en geschreven over Peter Doherty, maar nog steeds is hij moeilijk vast te pinnen. Sommigen zien een onbegrepen genie in hem, een reïncarnatie van Arthur Rimbaud of Jim Morrison, terwijl anderen beweren dat hij een oplichter is. Doherty zweepte het publiek op vanaf het begin van zijn carrière, maar het succes werd hem al snel teveel. Niet opgewassen tegen de mediahype, belandde hij in een helse neerwaartse spiraal van harddrugs en leidde hij een chaotisch leven.
De media achtervolgde hem ondanks het feit dat hij de schijnwerpers probeerde te vermijden. Hij vernielde het appartement van zijn beste vriend, werd smoorverliefd op supermodel Kate Moss en belandde meerdere malen in de gevangenis. Hij schilderde met zijn eigen bloed en schreef getormenteerde gedichten, werd door zijn band gevraagd om The Libertines te verlaten vanwege zijn grillige gedrag, verloor de genegenheid van sommige van zijn fans en werd een legende voor anderen.
Doherty was co-frontman van The Libertines in 2002 en bandleider van Babyshambles in 2004. In 2012 ging hij naar een afkickkliniek in Thailand om voorgoed van de drugs af te komen. Daarna namen hij en Carl Barât het derde album Anthems for Doomed Youth van The Libertines op en kwam de band weer bij elkaar voor een reeks uitverkochte concerten. In 2016 bracht de muzikant zijn tweede soloalbum Hamburg Demonstrations uit. Het jaar daarop vormde hij de nieuwe band The Puta Madresen in 2021 werkte hij samen met de Franse gitarist Frédéric Lo. Inmiddels is Doherty clean en woont hij in Normandië. In 2022 deden The Libertines een wereldtournee vanwege de twintigste verjaardag van Up the Brackets met als hoogtepunt een uitverkocht Wembley. Op 8 maart 2024 verschijnt na negen jaar weer een nieuw album van The Libertines: All Quiet On The Eastern Esplanade.