Louien: grote dromen
Louien is de artiestennaam van de Noorse Live Miranda Solberg die in eigen land al een aantal jaren aan de weg timmert. Met het dit voorjaar verschenen album Every Dream I Ever Had moet ze ook buiten Noorwegen succes kunnen oogsten. Ze komt in mei in Nederland voor twee optreden en in november staat ze op het illustere TakeRoot festival in Groningen.
Tekst Louis Nouws Foto Julia Marie Naglestad
Every Dream I Ever Had blinkt uit in sfeervolle folksongs. Anders dan op eerdere albums gaf ze bij de opnames meer ruimte aan de inbreng van haar band. Waar eerder werd gerefereerd aan het werk van haar bekende landgenote Ane Brun, lijkt de Noorse nu meer geïnspireerd door Phoebe Bridgers en Big Thief.
Ik sprak haar anderhalf jaar geleden op het kantoor van platenmaatschappij Die With Your Boots On, aan de rand van het centrum van Oslo. Op de begane grond zat een koffiebranderij annex café, boven huisde het kleine label, onderdeel van Jansen Records dat de spil lijkt van de Noorse indiefolk- en rootsscene.
Silver Lining
Naast Live Miranda Solberg waren ook Stine Andreassen en Halvor Falck Johansen aanwezig, die samen met multi-instrumentalist Bjørnar Ekse Brandseth de groep Silver Lining vormen.
Live Miranda Solberg bleek geen groentje. Als twintigjarige was ze gevraagd te zingen in The Humble Servants, in de jaren nul een grote band in Noorwegen met Paal Flaata als leadzanger en Lars Fredrik Beckstrøm als creatieve kracht. “Ik kan alleen maar goede dingen zeggen over mijn tijd met de Humble Servants. We hadden veel plezier. Voor mij was het een mind blowing ervaring. Letterlijk, want er werd volop gedronken en geblowd. Ik was nog zo jong en zij zaten al jaren in de muziek. Het was wild, een ander leven. Het was niet mijn ding maar ik dacht dat dat erbij hoorde als je in een band zat. Ik kom Paal nog weleens tegen, maar we verkeren in andere kringen.”
Naast haar werk met Silver Lining koos ze voor een solopad onder de naam Louien. In 2019 verscheen het debuutalbum None Of My Words, in 2022 gevolgd door No Tomorrow/Figure Me Out. “Louien is meer en meer mijn plek geworden om me uit te drukken zonder compromissen. Silver Lining is echt een groep van singer-songwriters. Wat ook zijn charme heeft, omdat je gebruik kant maken van elkaars talenten.”
Rouw
“Ook voor Every Dream I Ever Had Songs heb ik alle songs in mijn eentje geschreven. Close to myself. Want dat is in de eerste plaats de reden dat ik nummers schrijf. In mijn songs kan ik dingen kwijt die ik niet op een andere manier kan uiten. Zingen en optreden is voor mij ontspanning, schrijven is een serieuze zaak. Het is therapeutisch en alles wat je er verder over zeggen wil.” Maar het was van meet af aan haar intentie om de drie andere leden van Louien sterker bij de opnamen te betrekken. “We zijn de afgelopen tijd een hechte groep geworden. Ik houd van wat ze toevoegen aan de nummers. Voor de meeste songs had ik demo’s gemaakt voordat we gingen opnemen, maar die waren redelijk rudimentair. Dus daar moest aan geslepen worden met arrangementen, bruggetjes en dat soort dingen. Het is heel eenzaam als je alles in je eentje doet. En schrijven doe ik in mijn eentje, dus is het veel meer fun om samen op te nemen. En wat belangrijk is, ik vertrouw ze. Ik zou zoiets niet met iedereen kunnen doen.”
“Op Every Dream I Ever Had kijk ik terug op mijn leven. Mijn jeugd, vorige relaties, coming to terms with my life. Het was moeilijk op momenten. Maar dat geldt denk ik voor iedereen, dat je weleens door moeilijke tijden gaat.”
Ze noemt met name het overlijden van haar vader. “Dat is tien jaar geleden, maar het voelt nog altijd als gisteren voor me. Rouw is niet iets wat op een gegeven moment stopt. Je leert ermee leven. Het verandert met de jaren. In sommige opzichten is het leven zonder hem zwaarder dan in het begin. Er zijn nog altijd zo veel momenten dat ik denk: had hij dit nog maar kunnen meemaken. Het is bijzonder hoe mensen deel kunnen blijven uitmaken van je leven, ook als ze niet meer zijn. Maar al met al gaat het nu veel beter met me dan toen hij net was overleden.”
Bloei
“Artistiek gezien gaat het zelfs heel goed. Ik prijs me gelukkig met de muziekscene in Oslo. Opmerkelijk ook hoeveel goede vrouwelijke songwriters er zijn, zoals Stine Andreassen en Signe Marie Rustad. We zijn een beetje van dezelfde leeftijd, trekken veel samen op en stimuleren elkaar.”
Het wordt tijd dat ook het buitenland meer kennis gaat maken met die Noorse bloei. “We willen ons publiek graag uitbreiden. Noorwegen is een vrij klein land qua inwoneraantal, dus wil je een gezonde basis hebben als artiest moet je ook naar het buitenland. Naar Zweden en Denemarken gaan wel al geregeld en ook meer en meer naar Duitsland. Nederland en België zijn voor ons zeker interessant, maar je weet nooit hoe de belangstelling is. Met ons soort muziek kost het sowieso tijd om een publiek op te bouwen. Vorig najaar waren we Nederland met Silver Lining voor een paar optredens. Dat was allemaal nog kleinschalig, maar je legt wel weer meer contacten. Het gaat stapje voor stapje en ik wil ook weer niet te lang van huis zijn.”
Louien live: 27 mei in Muziekgebouw, Eindhoven; 28 mei in Cinetol, Amsterdam; 2 november op TakeRoot in de Oosterpoort, Groningen.