“Lid worden van Crowded House? Dat is een no-brainer”

Met Gravity Stairs leverde Crowded House het achtste studioalbum af. De Australische band kende sinds de oprichting in 1985 verschillende bezettingen. Met de komst de zonen van frontman Neil Finns – Elroy en Liam – en een gastrol van broer/oom Tim Finn is de plaat een echte familieaangelegenheid geworden. Gitarist Liam en bandlid van het eerste uur, bassist en ‘fun uncle’ Nick Seymour over de huidige samenstelling, The Beatles en hard werken in de studio.

Tekst Steven Walter

De cover van Gravity Stairs van Crowded House doet enorm denken aan Revolver van The Beatles. De getekende, zwart/witte portretten van de bandleden verwijzen naar de iconische hoes die Klaus Voormann in 1966 ontwierp voor de Fab Four. “Het is een hommage”, bekent Nick Seymour die het artwork voor zijn rekening nam. “Het zijn een van de eerste portretten die ik heb gemaakt. Normaliter schilder ik nooit mensen, maar dit pakte echt goed uit.”

Liam Finn is aangehaakt bij het Zoomgesprek: “Ja, ik vind dat ik goed lijk. Elroy ook. Vooral het wit van zijn ogen en de intensiteit van zijn blik.” Seymour is content: “Als je geen gelijkenis weet te treffen, wordt zo’n tekening al snel een karikatuur.”
Gravity Stairs werd dus Nicks Revolver-werk. “De complexiteit van die Beatle-portretten en die combinatie van collage en inkt... Heel slim gedaan. Als kind betoverde het mij direct. Nooit eerder zag ik zo’n hoesontwerp. Voor ons album wilde ik een eerbetoon maken aan de platen uit het gouden tijdperk van vinyl. Dan kun je niet om Revolver heen. En het ontwerp van Gravity Stairs kent ook een Nederlands tintje. Er zit wat van De Stijl in en het helder kleurgebruik in de bandnaam hint op Piet Mondriaan.”

Zorgen om Neil Finn
Wie Crowded House’ nieuwste plaat opzet, denkt nummers te horen die schijnbaar moeiteloos zijn opgenomen. Liam en Nick lachen bij de opmerking. Liam: “Het is echt heel hard werken om het dat moeiteloze gevoel mee te geven. Bij elke plaat maak ik mij zorgen om mijn pa, want bij het schrijven en opnemen lijkt het steeds of hij zijn verstand compleet verliest.” Nick beaamt dat het in de historie van de groep altijd zo is gegaan; “Geen enkel album verliep makkelijk. Ik denk ook dat iedere muzikant die claimt dat het maken van een plaat eenvoudig is, een keiharde leugenaar is. Als een plaat klinkt alsof het bijna achteloos is opgenomen, dan is dat de ultieme beloning voor al het bloed, zweet en tranen dat het maken kostte.”

‘Nieuwe’ band
De Australisch/Nieuw-Zeelandse formatie heeft in haar bestaan een paar keer een break genomen. Er werd vaarwel gezegd, maar uiteindelijk werden de bühnes en studio’s weer opgezocht. Na elf jaar kwam Crowded House in 2021 terug met Dreamers Are Waiting en nu ligt er dus Gravity Stairs. Met die laatste twee albums kreeg de band ook een nieuw uiterlijk. Neil Finn betrok er zijn twee zoons bij. Liam: “Het was echt een no brainer toen mijn pa vroeg om bij de band te komen. We zaten echt als gelijken aan tafel. Het voelt ook een beetje als een nieuwe band. Natuurlijk is er de liefde voor de oude songs; de nummers waarmee Elroy en ik zijn opgeroeid. Die zitten in ons bloed. Maar er is ook ruimte om vooruit te gaan en vitale muziek te maken. Dat willen we allemaal. We willen niet rusten op de nalatenschap van Crowded House. Nick is dan wel geen familielid, maar wij zien hem als ‘fun uncle Nick’. Onderling hebben we enorm veel lol.”

In die woorden ziet de oudgediende op zijn beurt de ziel die altijd in de groep heeft gezeten. “De simpele chemie die Paul (Hester, overleden in 2005, red.), Neil en ik altijd hadden is nu ook aanwezig. Intuïtief met elkaar kunnen jammen. Dat is toch de droom van ieder muzikant?” zegt Nick, “Ik ken die jongens al lange tijd. Ik wist dat ze goede muzikanten zijn, maar toen ze samen met Mitchell Froom (ook al betrokken bij de productie van onder meer Woodface, red.) aanhaakten en ik diezelfde chemie van vroeger herkende… Het was duidelijk; de band heeft een nieuw momentum te pakken. Ik ben er dan ook van overtuigd dat Gravity Stairs zeker niet het laatste Crowded House-album zal zijn.”