Koos Tipt

Elke dag legy Heaven-medewerker Koos Gijsman op zijn hometrainer twee uur lang een imaginair pad af. Een speellijst op zijn iPod met gouwe ouwe en recente liedjes houdt de vaart er in.

Ange Hardy: What May You Do For The JAM

Nu de Brexit na veel gehannes eindelijk daar is, wordt het tijd me te scharen in de rijen van folkzangeres Ange Hardy. In What May You Do For The JAM richt zij zich tot de politici aan wie de Engelse kiezers hun stem hebben gegeven. In de beste Engelse folktraditie steekt zij een muzikaal pleidooi af voor een flink deel van het electoraat dat moet zien te overleven van een minimumloon en de spullen van de weggeefwinkel. Album: Bring Back Home (2017)
 
Sam Lee: The Moon Shines
Nauwelijks een maand onderweg in het jaar 2020 en het heeft er alle schijn van dat Engelsman Sam Lee met zijn nieuwste album een kandidaat heeft afgeleverd voor een toppositie in mijn jaarlijst. Zijn eigentijdse versies van traditionals zingt hij met een overtuiging en gedrevenheid die uniek is. Wanneer in The Moon Shines Bright de voormalige Cocteau Twins' zangeres Elizabeth Fraser haar vocale kwaliteiten in de strijd gooit, dansen de muzen op mijn salontafel! Album: The Old Wow (2020)
 
Ben Watt: Summer Ghosts
Evenals zijn landgenoot Elizabeth Fraser heeft Ben Watt zijn muzikale wortels begin jaren tachtig liggen. Samen met Tracey Thorn zorgt hij in die woelige jaren met de muziek van Everything But The Girl voor een baken van rust. Die insteek klinkt ook door in Summer Ghosts. Een fraaie mix van akoestische en elektronisch gestuurde instrumentaties zorgen voor een klankbeeld waarmee Watt nadrukkelijk knipoogt naar het repertoire van Fink, David Sylvian en John Martyn. Album: Storm Damage (2020)
 
Bilal: West Side Girl
Ter afwisseling een broeierig lied uit de soulhoek. Bilal zoekt in West Side Girl het grensgebied op tussen Stevie Wonder en Prince. Funky ritmes, lome baspartijen, superstrakke gitaarlicks en spannende exercities op de keyboards vormen een uiterst aanstekelijke entourage voor de vele, kundig vervlochten vocalen. Het geheel doet de koontjes blozen en de voeten tintelen. Album: A Love Surreal (2013)
 
7 Walkers: Chingo
In dezelfde stijlrichting treffen we de gelegenheidsformatie 7 Walkers aan. Geconcentreerd rond swampgitarist Papa Mali en een door de wol geverfd ritmetandem van Meters-bassist George Porter en Grateful Dead-drummer Bill Kreutzmann, zorgen de musici voor een uiterst onderhoudende mix van stijlvormen als jazz, blues, soul en folk. Robert Hunter, een van de vaste tekstschrijvers van The Grateful Dead die vorig jaar september overleed, schrijft Chingo, dat rechtstreeks uit het moerasgebied rond New Orleans lijkt te komen. Album: 7 Walkers (2010)
 
Frazey Ford: U Kin B The Sun
Ook de Canadese zangeres-liedjesschrijfster Frazey Ford voelt zich thuis in het gebied van de southern soul. In het nummer U Kin B The Sun gaat een hoorbaar bewogen Ford aan de hand van drummer Leon Power en bassist Darren Parris het muzikale collectief voor middels haar gelaagd opgenomen vocalen in een hommage aan het verzorgde soullied. Album: U Kin B The Sun (2020)
 
Nels Andrews: Pigeon And The Crow
Rond het verschijnen van zijn tweede album Off Track Betting in 2008 vertelde zanger-liedjesschrijver Nels Andrews mij uitvoerig over de vele uren die hij doorbracht op de daken van de wolkenkrabbers van New York. Ruim twaalf jaar later weerklinkt die hang naar ruimtelijkheid nog immer door in de liedjes van zijn jongste album. In titelsong Pigeon And The Crow omgeeft Andrews zijn unieke zangstem met de klanken van een viool uit de folkmuziek. Ook nu slaagt deze Amerikaanse bard er cum laude in een gevoelvol lied te scheppen. Album: Pigeon And The Crow (2020)
 
The Secret Sisters: Cabin
Drie jaar geleden veroverden de zusjes Laura en Lydia Rogers uit Alabama onder de naam The Secret Sisters de harten van de muziekliefhebbers met hun album You Don't Own Me Anymore. Voor hun jongste album tekende opnieuw Brandi Carlile voor de productie. In het indringende Cabin laten de dames horen waarom mijn Amerikaanse collega's hun de vrouwelijke variant van The Everly Brothers noemen. Album: Saturn Return (2020)
 
Miles Davis: Flamenco Sketches
Voor een portie jazzmuziek grijp ik terug op het album Kind Of Blue van Miles Davis. In het bijna tien minuten durende Flamenco Sketches weerklinkt de echo van het al even fameuze album Sketches Of Spain uit dezelfde periode. Trompettist Miles Davis en de beide saxofonisten Cannonball Adderley en John Coltrane spelen elk op hun unieke wijze de sterren van de hemel. Mijn persoonlijke favoriet in deze formatie is echter Bill Evans. Diens minimalistische pianoakkoorden slaan een brug naar het oeuvre van klassieke componisten als Debussy, Satie en Chopin. Album: Kind Of Blue (1959)
 
Water And Sand: Peace In The Valley
In de americanahoek maak ik plaats voor het duo Todd Thibaud en Kim Taylor. Onder de artiestennaam Water And Sand brachten ze onlangs hun tweede album uit. In het overbekende lied Peace In The Valley etaleren ze hun vermogen om dit lied met eenvoudige middelen als een mandoline, akoestische gitaar en hun hemelse samenzang van een even tijdloze als memorabele vertolking te voorzien. Album: Catching Light (2019)