Jaarringen van Elvis: proloog

“I am and I was”, fluisterde Elvis Presley. De doodzieke zanger stond op het podium, tijdens een van zijn laatste concerten. Hij introduceerde Are You Lonesome Tonight en alsof de titel ook echt een vraag was, antwoordde de zanger eerlijk dat hij altijd eenzaam is geweest. Dat alles is vastgelegd op camera voor de tv-special Elvis In Concert, die uiteindelijk enkele maanden na zijn dood, 16 augustus 1977, is uitgezonden.

Ik moet een jaar of negen zijn geweest toen ik enkele fragmenten van Elvis In Concert op tv zag, als onderdeel van een muziekprogramma dat geheel gewijd was aan de carrière van de royale bard. Die beelden van een traag bewegende dikke man in een pyjama, vol glitters en met een grote riem rond zijn middel, maakten diepe indruk op mij. Zijn onorthodoxe voorkomen en gedrag in combinatie met die kwetsbare zangstem van een engel met obesitas kon ik als kind niet plaatsen. Elvis was voor mij een nieuwe werkelijkheid. En daar kon je als kind niet genoeg van hebben.

Kortom, na het verzamelen van vele platen, cd’s en boeken van en over Elvis Presley leidde mijn vreemdsoortige passie in 2002 tot het uitgeven van de onregelmatig verschijnende periodiek Almost In Elvis, waarin schrijvers, muziekliefhebbers en kunstenaars hun bijna-Elviservaringen of hun mening over die dekselse rocker kwijt kunnen. Inmiddels heb ik Elvis qua leeftijd ingehaald en vond ik het tijd iets te doen met de levensjaren van Presley. Dat heeft geresulteerd in het boek Jaarringen Van Een Koning, waarin elk jaar, 1935 tot en met 1977, dat Elvis op deze aardkloot heeft vertoefd zijn eigen hoofdstuk krijgt.

De titel van elk hoofdstuk is het betreffende jaartal. Onder de titel staat een woord uit de Van Dale met betekenis, dat betrekking heeft op het korte verhaal dat volgt. Het hoofdstuk gaat verder met een kort verhaal over een bekende of minder bekende gebeurtenis van dat jaar, verteld vanuit het perspectief van iemand die ook daadwerkelijk een rol speelde in die gebeurtenis. Het tweede gedeelte bestaat uit een beknopt verhaaltje over wat er met Elvis gebeurde in dat specifieke jaar. De afsluiting van elk kapittel is een gedicht dat enigszins de lading moet dekken van het ‘karakter’ van het hoofdstuk.

Tot aan 16 augustus, de veertigste sterfdag van Elvis, verschijnen enkele willekeurige hoofdstukken op de site van Heaven. En wellicht voelt de lezer na een of meerdere hoofdstukken ook een beetje Elvis – of bijna, dat is al heel mooi.