Indian Askin wil weer live knallen (maar wel verantwoord)

Indian Askin is terug. Een nieuwe plaat ligt in de winkels en op 1 december start de clubtour in Hengelo. Nelson ‘Chino’ Ayala over de herstart en wat hij dit keer anders zal doen. “Er staat aanzienlijk minder bier op de hospitality rider.”

Tekst Steven Walter Foto Latoya van der Meeren

In oktober 2020 leek het doek te vallen voor de Amsterdamse indierockband. De Edison-winnaar had jaren intens getourd en onderweg knetterhard gefeest, waarbij de drank rijkelijk vloeide. Deze levenswijze eiste onvermijdelijk zijn tol. Nelson: “We zaten er echt doorheen. Het klapte in die tour van 2019 heel erg. Op een gegeven moment wachtte je backstage gewoon in stilte tot de show begon. Op de bühne was iedereen dan weer high.”
Zodra de laatste lichten doofden voelde de band zich weer leeg. Covid verlamde vervolgens de boel helemaal. “Dat was echt de nekslag. Daarop besloten Jasja (Offermans), Ferry (Kunst) en Bart (van der Elst) uit de band te stappen. Geen ruzie of zo, het was gewoon op.”

Voorspelend
Nelson ging bij zichzelf te rade. Wat zou hij doen? Er zat volgens hem nog steeds toekomst in Indian Askin. Net als bij de band 1.0 ging hij weer schrijven, songs uitwerken en produceren. “Wat dat betreft veranderde er niet zo veel. Ik begon weer in mijn eentje in de studio. Ik moest er mensen bij vragen om muziek in te spelen. Zo ontstond het album Lonely Citizen. Ha, een soort self fulfilling prophecy. Toen ik veertien was maakte ik met vriendjes een liedje dat Lonely Citizen heette. Die titel is mij altijd bijgebleven. Als tiener maakte ik nepalbums die allemaal zo heten. Dus met die titel wilde ik iets doen. Voor het uiteenvallen van de groep zei ik dat ons volgende album deze naam zou krijgen. Het lijkt wel of ik een voorspellende gave had. Het album kwam er, maar ik zat alleen in de studio.”

Nelson bleef niet lang alleen. Zijn voormalige bandleden hielpen mee waar kon bij opnames van de plaat. En Indian Askin 2.0 werd weer een complete band doordat muzikale bekenden van oud-groepsleden en Nelson aanhaakten.

De aanstaande tour draagt de naam Make Crying Cool Again. “Wat mensen kunnen verwachten? Riffs, heel veel riffs. Meer gitaar. Nieuwe en oude nummers. Het wordt een heerlijk feest”, zegt de 36-jarige zanger en multi-instrumentalist. “We spelen zes shows. De tour is bewust klein opgezet, om te kijken of het publiek Indian Askin nog kent en nog wel op ons zit te wachten. Nou, Paradiso was vrij snel uitverkocht. Dat zegt wel dat mensen zin hebben om ons te horen. Sterker nog, we komen uit Amsterdam en niemand die ik ken heeft een kaartje voor Paradiso kunnen bemachtigen. Ik ben dankbaar dat mensen willen komen. En komend jaar zullen we zeker meer shows spelen.”

Tranen
Nelson zegt de tour anders aan te pakken dan voorheen. “Het blijft een feestje, maar ik ga er nu veel serieuzer mee om. Misschien wil ik wel groenten en fruit in de fucking kleedkamer in plaats van drie kratten bier. Toevallig hebben we net de hospitality rider (een wensenlijstje van de band bij een optreden, SW) opgesteld. Daarop staat aanzienlijk minder bier en meer sapjes. Ik ben geen twintig meer hè?”

Ten slotte: de naam van de tour Make Crying Cool Again. Nelson legt het uit waar het op slaat: “De afgelopen jaren heb ik echt veel gehuild. Met vrienden, bij begrafenissen, in de liefde ook. Het is goed om je te uiten. Je mag gewoon emotioneel zijn. Ik ben half latino, dus de emoties liggen dicht onder de huid. Dat is toch hartstikke mooi? Tranen komen voort uit dankbaarheid of pijn. Zeker in deze donkere tijden waarin er op verschillende plekken in de wereld wordt gevochten is het goed om je emoties te tonen. Het geeft lucht, al is het soms maar een beetje.”

Indian Askin live: 1 december in Metropool, Hengelo; 2 december in Rotown, Rotterdam; 8 december in Paradiso, Amsterdam; 9 december in Ekko, Utrecht; 16 december op MOMfest, Veghel, 28 december in Doornroosje, Nijmegen.