Uw ervaring op deze site wordt verbeterd door het gebruik van cookies.
× Sta cookies toe Meer informatie

Review

Tekst: Ludo Diels
di 11 januari 2022

Frank Boeijen: Subliem Gebaar

Review

Woorden zijn nooit zomaar woorden bij Frank Boeijen. Geen stoffering van een melodie, maar juist een integraal onderdeel van de muziek. Tussen lied en leven zit bij de zanger geen licht. Subliem Gebaar is zijn dertigste album en misschien wel zijn beste sinds het onvolprezen As (2006).

Tekst Ludo Diels
 
Vier jaar na zijn dubbelalbum Palermo is Frank Boeijen, geruggesteund door toetsenist en producer Ton Snijders, de gitaristen Peter van Benthem en Ger Hoeijmakers, drummer Mark Stoop en bassist Charles Nagtzaam terug met een nieuw studioalbum. Waar Palermo stutte op de dualiteit van een aangekondigde dood en de geboorte van een kind, is Subliem Gebaar op te vatten als een reactie op die dubbelwaardige voorganger.

De zanger wordt wederom heen en weer geslingerd door golven van verdriet en vreugde, maar hij is op zoek naar een veilige haven. Op Subliem Gebaar bevindt hij zich binnen gezichtsafstand van die ankerplaats, er gloort perspectief. Het klankpalet is lichter en gespeend van somberheid, al komen liefhebbers van de donkere kant van zijn oeuvre ook aan hun trekken.

Palermo verdroeg geen oppervlakkige beluistering, daarvoor was de thematiek te heftig. Subliem Gebaar kent melodielijnen die je meteen meenemen, ook als je achter het stuur zit of met iets anders bezig bent. De muziek beklijft in aanstekelijke liedjes die uitnodigen om er vaker naar te luisteren.
Het is een evenwichtig album waarin Frank Boeijen het naargeestige van deze door een pandemie en hardvochtigheid geteisterde tijd sublimeert door er juist dát tegenover te stellen wat de mens anno nu, meer dan ooit, nodig heeft: liefde.
 
Reddingsboei
Subliem Gebaar is als een reddingsboei in moeilijke tijden. Het ademt optimisme zonder dat het lichtvaardig voorbij gaat aan het mijnenveld dat ieder op zijn levenspad onherroepelijk doorkruist. Het album slaat in als een bom, maar het is een meesterlijke uitbarsting van liefde, compassie en vriendschap.
Een aantal nummers, zoals Die Zelfbedachte Hemel, Vreemd En Vertrouwd en Een Subliem Gebaar Van Liefde heeft hij de afgelopen tours al gespeeld. Prijsnummers zijn: In Tijden Van Stilte, Het Park, Of Ligt het Aan Mij, Woord Voor Woord en Als Geen Ander, dat als ballade alles in zich heeft om een nieuwe classic te worden.
 
In zijn kwetsbaarheid, als hij zijn hart uitstort, is Frank Boeijen op zijn sterkst. Dan rijst een kracht op uit de liedjes waaraan je geen weerstand kunt bieden. Je laat de dekking vallen en wordt geraakt. De herinneringen, hunkeringen en de liefde van de zanger worden óns verhaal. Het particuliere wordt universeel, als een uitdrukkingsbeweging van de ziel.
 
Subliem
In de teksten valt steevast meer te ontdekken dan er letterlijk staat. Persoonlijk en meerduidig tegelijk. De nummers laten zich beluisteren als ontboezemingen die ook de geest van deze tijd blootleggen. Wie wil kan er troost uit putten door zich vast te klampen aan de omhelzing, de zorgzaamheid en de liefde die uit de liedjes spreken. De woorden en muziek zijn op te vatten als gebaren. Sublieme gebaren.
Je kunt de stille stad in lockdown horen met zijn vervreemdende en toch vertrouwde fluisterklanken. Maar Frank Boeijen wilde er per se geen coronaplaat van maken. De Verlaten Stad, een nummer dat hij in coronatijd uitbracht, staat dan ook niet op het album. Corona gaat immers voorbij. Dat geldt niet voor hét thema dat hij aansnijdt: de schoonheid die schuilt in het dagelijkse lief zijn voor elkaar.
 
Op de dertien liedjes speelt de liefde de hoofdrol – hoe kan het anders in het oeuvre van Boeijen. Hunkerend naar die ander; naar geborgenheid en als een zoektocht naar een vertrouwd gevoel. Op Subliem Gebaar vindt de zanger wat hij is kwijtgeraakt en loopt hij voortdurend tegen herinneringen aan. Hij wandelt zelfs in zijn eigen liedje (Het Park), waarmee hij knipoogt naar zijn hit Kronenburg Park terwijl hij zich realiseert dat de tijd een sprint getrokken heeft.

Herinneringen lopen met hem mee. Heden, verleden en toekomst ziet de zanger in de materiële wereld. De tastbare wereld – de wereld van de dingen – wordt echter ontstoffelijkt. In de scheikunde is sublimeren het proces waarin een stof overgaat van een vaste vorm naar een gasvormige toestand. Sublimatie is verheffing in optima forma. Het tilt iets naar een hoger niveau, waarbij de dingen vervluchtigen. Ze worden geest. Dat heeft die Boeijen met dit gebaar maar weer eens fijn voor elkaar gekregen. Inderdaad, subliem.
 
Subliem Gebaar komt uit op 14 januari.
De theatertour start op 11 februari in de Schouwburg van Cuijk en eindigt eind mei de Stadsschouwburg van Nijmegen. Zie de site voor andere data en locaties.