Fontaines D.C.: punkpoëzie

Poëzie is niet alleen te vinden in dunne, soms prijzige bundels, ze waart bijvoorbeeld ook rond in poppodia als het zweet van de muren druipt bij een stampend concert van Fontaines D.C.. Dichtkunst vormt de basis van de Ierse postpunkgroep, die overigens zelf minder ophebben met die dichters-kwalificatie.

Tekst Steven Walter Foto Simon Wheatley

Drummer Tom Coll zit relaxed in een comfortabele stoel van zijn woonkamer achter zijn laptop. Hij is een makkelijke prater. Een groot contrast met zijn jongere ‘ik’, volgens hemzelf. “Als kind en student was ik verschrikkelijk introvert. Niet alleen ik hè, maar iedereen in de band. Op school pasten we niet echt bij de groepjes die er waren.” Dus vormden de buitenbeentjes hun eigen clan, met als basis: de liefde voor poëzie.
“Die bracht ons echt samen. Misschien is het een typisch Iers ding op scholen: opgaan in gedichten. Maar wij doken er vol in. In de beat poetry bijvoorbeeld en we gingen zelf poëzie schrijven. We waren begin twintig, in de levensfase die je vormt als persoon. Wij omarmden het schrijven en leerden kwetsbaar te zijn onder vrienden. De binding binnen de groep is enorm hecht en dat komt echt door die periode. Man, ik weet nog goed dat we nachten doorhaalden en elkaar gedichten voorlazen. Er zijn zelfs kleine bundels met teksten verschenen.”

Zieke tijd
De jongens van Fontaines D.C. maakten in die periode ook samen muziek, met de focus nog meer op het tekstuele, vanwege de verskunst en het volledig opgaan in het werk van dichters als W.B. Yeats en Gerard Manley Hopkins. Eigenlijk was het een vorm van zelfscholing. “Je moedigt elkaar aan om je eigen stem te vinden. Het is een andere creatieve uitlaatklep dan muziek maken. Zie het als een oefening om je zelfvertrouwen een boost te geven. Hoeveel tijd wij niet in bars hebben zitten schrijven en aan elkaar hebben voorgedragen... Het was een zieke tijd, echt geweldig. Er hing een sfeer waarin je niet bang was om anderen die persoonlijke teksten te laten lezen. Je schreef soms samen en die samenwerkingen leidden tot mooie teksten.”
Ze hebben nog altijd de drive om muziek te mixen met creatief schrijven. “Eerlijk gezegd is het voor mij persoonlijk alweer een tijdje geleden dat ik poëzie schreef, maar de anderen doen het nog steeds. Als tekstschrijvers zijn ze mede daardoor erg gegroeid. Het is geweldig om te zien hoe Grian [Chatten, red] als songwriter en zanger is ontbolsterd. De teksten op ons nieuwe album Romance horen echt bij waar we nu als band staan. We zijn meer ervaren op het podium en in de studio. Het brandpunt ligt tegenwoordig meer op songwriting dan op het schrijven van poëzie. Het was best een grote stap voor ons om onszelf bloot te geven in die nieuwe, persoonlijke songteksten. Maar het begon dus met die liefde voor poëzie.”

Postpunk
Fontaines D.C. bestormde zo’n zeven jaar geleden de muziekscene met onvervalste postpunkrock. Met debuutalbum Dogrel (2019) en dynamische optredens trok de band de aandacht van velen. D.C. staat overigens voor Dublin City, de toevoeging van de twee hoofdletters moet verwarring voorkomen met de formatie The Fontaines uit Los Angeles.
De afgelopen jaren dreef het Ierse vijftal verder af van de punk. Wat ontstond was een meer gepolijst (brit)rockgeluid. Toch blijven diverse mensen hardnekkig het label van die ruwere muziekvorm op Tom Coll en zijn maten plakken. “Postpunk? Ik denk dat ik die kwalificatie haat. Wij proberen in elk geval uit dat punkhokje te komen. Met de jaren hebben we ons verder ontwikkeld. Terugkijkend zou je Dogrel als postpunk kunnen omschrijven, maar tegenwoordig is onze muziek zoveel anders. Onze eerste albums waren wat ruwer, geschreven vanuit de steden waarin we verkeerden: Dublin en Londen. Romance refereert niet aan een fysieke plaats, het gaat meer over het innerlijk. Dat zie je terug in de teksten. De muzikale invloeden zijn mettertijd ook diverser geworden. Er zitten meer hiphopinvloeden in, om maar wat te noemen. We zijn nu eerder een alternatieve rockband.”

Het hele interview met Tom Coll is te lezen in het nieuwe nummer van Heaven magazine. Zie onze webshop.