FKA twigs - EUSEXUA

Atlantic/Warner Music

FKA twigs is het muzikale alter ego van de 37-jarige Engelse zangeres/producer Tahliah Debrett Barnett. Dit is haar derde release, de mixtape Caprisongs uit 2022, in samenwerking met verschillende artiesten even niet meegerekend. Op haar debuut LP1 uit 2014 experimenteerde ze nog met r&b, het daaropvolgende Magdalene uit 2019, klonk heel emotioneel, introspectief. Drie jaar na Caprisongs is er nu EUSEXUA, met een opvallende koerswijziging. De titel is een door haarzelf bedachte term en staat voor bovenmenselijke euforie, waar ziel en lichaam homogeen transcenderend zijn. Het ontstond tijdens haar verblijf in Praag, waar ze in 2022 aan het filmen was voor haar rol in de film The Crow. Tijdens het draaien dook ze regelmatig het nachtleven in en werd geïnspireerd door de lokale technoscene. Het album komt uit na de publiciteit van de lopende rechtszaak met haar ex Shia Labeouf, daarnaast heeft ze ook nog eens tumoren van haar baarmoeder moeten laten verwijderen. Dit alles heeft haar er niet van weerhouden om bijzonder overtuigend terug te komen met het ambitieuze, overdonderende EUSEXUA. De multi-getalenteerde Barnett beweegt zich als een kameleon door een landschap van inventieve electro, rap, triphop, experimentele r&b, hyperpop en drum-’n-bass. De complexiteit is indrukwekkend onconventioneel en dwingt respect af. Ze betovert je dan ook met een raffinement van aanstekelijke beats, transcenderende melodieën en haar wentelende zang. Met haar bewonderenswaardige, karakteristieke falset etaleert ze een imponerend bereik. Ze heeft het herhaaldelijk over haar problemen en stelt zich kwetsbaar op. In de prachtige slowjam 24HR Dog gaat het over onderdanigheid: Your love chores distract me from my worst flaws, setting free the softest part of me. Op het titelnummer zit je in een sensuele trance door de pompende technobeats die binnenkomen. Het daaropvolgende triphopachtige Girl Feels Good leunt prettig tegen Ray Of Light van Madonna. Het clubgeluid neemt je mee met zijn stuiterende drums en glitches. Als ze Stranger in a darkroom begint te zingen op die drogerende geluiden van Room Of Fools ben je verloren. Sticky daarentegen, is weer een kwetsbare ballade, refererend aan Aphex Twin: I’m tired of messing up my life with overcomplicated moments and sticky situations en I tried to fuck you with the lights on in the hope you’d think I’m open and have a conversation. Op afsluiter Wanderlust laat ze nog even horen, onder andere via Auto-Tune, wat een geweldig bereik haar stem heeft. Het album heeft even tijd nodig, om je vervolgens volledig te overrompelen. Ultramodern, creatief album. Fenomenaal.

Henk Rijkenbarg