Emma-Jean Thackray: The Odd One

Weinig nieuwe muzikanten zijn zo autarkisch ingesteld als trompettiste, zangeres, songschrijver, bandleider, dj en outsider Emma-Jean Thackray uit het Britse graafschap Yorkshire. Zelf doen, zelf uitvinden en zoeken naar het eigen zelf kenmerken deze jonge vrouw. 'One to watch', schreef kwaliteitskrant The Guardian deze zomer terecht.

Door John Oomkes
 
Op haar album Yellow openbaart de eigenzinnigheid van Emma-Jean Thackray (32) zich in veertien uiteenlopende songs, van heel intiem tot uiterst extravert. Haar muziek bestaat uit een breed amalgaan van stijlen en roept zulke uiteenlopende namen in gedachten als Gil Evans, Carla Bley en Sly Stone. “Ik zou daar nog een heleboel anderen aan kunnen toevoegen, zoals Thievery Connection, Stevie Wonder, Miles Davis en John Coltrane.
De gemeenschappelijke noemer ben ikzelf. Als ik muziek maak durf ik te vertrouwen op mijn intuïtie en dan komt er deze mix uit. Het is niet iets wat ik vooraf heb bedacht, ik heb naar al deze muzikanten geluisterd.”
De productie van het album is bewust geïnspireerd op wat er in de jaren zeventig te vooral te horen was, zegt ze. En zo doet een nummer als Say Something sterk denken aan de jazzrock van Return to Forever, de groep van toetsenist Chick Corea. “Ik ben een fan van hem, maar zag hem vooral als sideman, niet als een begenadigde muzikant die een band kan dragen. Ik moet op muzikaal gebied nog een hoop kennis inhalen.”
 
Derde oog
Emma-Jean Thackray krijgt nogal eens het verwijt dat ze zweverig zou zijn. Zo verwijst ze in de songs Venus en Mercury naar mythologie en esoterie. “Als mensen niet weten dat Mercurius en Venus goden zijn, dan is het moeilijk connecten. In Venus wil ik overigens zeggen dat de opgave om van onszelf te houden nog moeilijker is dan om van anderen te houden. In dat stuk, en bijvoorbeeld ook in May There Be Peace, hoor je terug dat ik geïnspireerd raak door spiritualiteit en van gospel houd. Begrijp me goed, ik ben geen christen, maar muziek die uit sacrale bronnen put heeft grote invloed op me. Er zit zoveel vreugde in.”
In de compositie Third Eye komt die voedingsbron krachtig tot uiting zonder dat het vaag is. Het nummerrefereert aan intuïtie en het vermogen zaken te ontwaren die je andere ogen niet kunnen zien “Al vanaf mijn dertiende lees ik veel over boeddhisme en Hare Krishna. Dat vertaalt zich in interesse in reïncarnatie en het fenomeen van vorige levens. Ik probeer dergelijke gedachten te vangen in poëtische teksten. Het doet me veel dat je die poëzie waardeert.”
Ze moet niets hebben van de suggestie dat ze in de voetsporen van hippies zou treden. “Ik heb nu eenmaal een onderzoekende geest, die ik voed door veel te lezen over het leven, het universum en de vraag hoe verschillende opvattingen over dat universum naast elkaar kunnen bestaan. Ik vind de wereld een fascinerende leefomgeving.”

Het hele interview met Emma-Jean Thackray is te lezen in Heaven magazine #5 2021.