De Kift - Niemandsland

Eigen beheer/www.dekift.nl

In het verleden heb ik De Kift omschreven als de meest Hollandse van alle Nederlandse bands en dat is op het nieuwe album Niemandsland niet anders; eigenzinnigheid en zelfredzaamheid is altijd het sleutelwoord van deze Zaanlanders. Niet dat ze hun blik naar binnen gericht houden, want hoewel Ferry Heine wederom voor het merendeel van de muziek tekent, put deze veelbelezen leidsman voor de teksten uit een heel breed scala aan wereldliteratuur. Traditiegetrouw heeft het gezelschap ook voor Niemandsland zelf de hoes ontworpen en eigenhandig vervaardigd, ditmaal van oude ansichtkaarten, waardoor ik ook verwacht dat iedere hoes net even anders zal zijn. De muziek is weer vertrouwd als altijd, al is hun fanfarefolkrock iets minder schots en scheef dan vroeger. Heine’s spraakzang is nog altijd even ongedwongen als pakkend, en de koorzang van de andere leden zorgt dat mooi in balans blijft. De muziek van De Kift behoudt haar uniciteit, want in de basis verandert die muziek nooit echt. In hun geval is dat eigenlijk een pluspunt, iets wat je maar van heel weinig bands kan zeggen.

Pieter Wijnstekers