Dayna Kurtz: ‘Muziek die aandacht nodig heeft’

Bonnie Raitt en Norah Jones zijn fan. En met hen nog veel meer rootsliefhebbers. De Amerikaanse Dayna Kurtz heeft een unieke stem en een brede smaak, en heeft in drukke bars aan het strand geleerd hoe ze haar publiek voor zich moet winnen.

Door Kees van Wee

Toen Dayna Kurtz twintig jaar geleden haar studiodebuut Postcards From Downtown uitbracht, waren er in ons land al snel veel liefhebbers die haar ontdekten. Dat album maakte onmiddellijk duidelijk dat ze over een prachtige, donkere stem beschikt. Een stem die ijs kan ontdooien, rotsen kan splijten en bloemen kan doen bloeien. Krachtig maar ook gevoelig.
 
Veelzijdigheid
Wat het album ook onmiddellijk onderstreepte is dat ze stylistisch niet voor één gat te vangen is. Americana, jazz, blues, soul, rock, chansons….  je hoort het allemaal terug in haar muziek, die een nachtclubachtige intimiteit kan hebben maar ook een onweerstaanbare onstuimigheid.
 
Vergeten jazzsongs
Die veelzijdigheid is na al die jaren gebleven, al zijn er inmiddels ook enkele albums verschenen waarop ze kiest voor een duidelijke focus. Dat geldt met name voor Secret Canon Vol. 1 uit 2012 – een jaar later gevolgd door Vol. 2. De intensiteit en emotionaliteit waarmee ze vergeten jazzsongs van de vorige eeuw vertolkt, vervult met diep respect. Begeleid door gitaar, Hammond B3, piano, staande bas en drums klinkt ze ‘zwarter’ dan ooit en bereikt ze het eenzaam hoge niveau van een Cassandra Wilson of een Nina Simone. De enige eigen song (het bluesy Not The Only Fool In Town, geïnspireerd door Mable John, de inmiddels vergeten zus van Little Willie John) smelt naadloos samen met de negen andere nummers die ze aan de vergetelheid onttrekt en die meestal heerlijk slepend worden uitgevoerd.
 
Blue Highways
Rocken kan Dayna ook. Soms met succes, al was de platte rock-‘n-roll tijdens haar optreden op Blue Highways in 2008 niet om over naar huis te schrijven. Wellicht had haar keuze voor die stijl toen te maken met de grootte van de zaal.
 
Here Vol. 1 en 2
Nee, Dayna is geen stadionrocker, de intimiteit van een kleinere zaal past haar beter. Dat wordt nog eens bewezen door haar meest recente albums: Here Vol. 1 en 2 uit 2017 , beide live opgenomen tijdens een uitgebreide tour door ons land, met een uitstekende geluidskwaliteit. Samen met haar vaste gitarist Robert Maché (van de Continental Drifters) voert ze een serie prachtsongs uit, afkomstig uit diverse periodes van haar loopbaan. Zoals het broeierige, bloedstollende en ongelooflijk spannende Somebody Leave A Light On. En NOLA, haar eerbetoon aan New Orleans, de stad die ze toezingt alsof het een persoon is bij wie ze graag terugkeert, ook al heeft New York zeker ook zijn charmes:
 
New York is impossibly handsome
Impossibly bright
But his hands are too busy
His shirts are too tiny and tight

<...>
Please take me in your scented arms
New Orleans, I’m coming for you

Band met Nederland
Het is overigens geen toeval dat de twee livealbums in Nederland zijn opgenomen. Er zijn warme banden met ons land en ze zoekt ons geregeld op. In het voorjaar van 2020 had ze een nieuwe tour willen starten, door Nederland en België. Helaas gooide een vervelend virus al na het allereerste concert roet in het eten. Maar wat in het vat zit, verzuurt niet en als alles meezit, stapt ze binnenkort weer in het vliegtuig.
 
New Jersey, New York, New Orleans
Dayna Kurtz is geboren in New Jersey en heeft ook een lange geschiedenis in New York City. Tegenwoordig verdeelt ze haar tijd tussen haar houten cabin aan een rivier in Vermont en haar huis aan een andere rivier in New Orleans.

Waardering
Na al die jaren is Dayna Kurtz nog steeds populairder in Europa dan in haar thuisland. Maar ook aan de andere kant van de oceaan wordt ze gewaardeerd. Zo liet Bonnie Raitt zich lyrisch uit over haar kwaliteiten, en dat geldt ook voor Norah Jones, die samen met haar een duet zong op Kurtz’ album Beautiful Yesterday (de Duke Ellington-cover I Got It Bad And That Ain’t Good). Bovendien viel ze in de prijzen bij de ‘National Songwriters Association Songwriter of the Year awards’. Drie keer maar liefst: in 1996, 1997 en 1998.

Drukke strandbars
Dayna Kurtz heeft getourd met diverse grootheden en veel voorprogramma’s verzorgd. Van Elvis Costello, Mavis Staples en B.B. King tot Dr. John, Richie Havens en Richard Thompson. ‘Ik begon mijn carrière’, liet ze ooit tijdens een interview weten, ‘als achtergrondmuziek in drukke strandbars. En het was voor mij een spel om te zien wat ervoor nodig was om mensen stil te krijgen. Daar werd ik goed in. Zolang de menigte niet straalbezopen was, of werd afgeleid door een tv, lukte het meestal wel om hun aandacht te winnen. Dat was een goede training, ook al is mijn tegenwoordige publiek meer geneigd om te luisteren. Ik schrijf muziek die wat aandacht nodig heeft.’
 
Lulu and the Broadsides
Eind 2017 startte Dayna Kurtz een zijproject en formeerde ze de New Orleans ‘new blues dance band’ Lulu and the Broadsides, met Robert Maché op gitaar, James Singleton op bas, Carlo Nuccio op drums en Glenn Hartman op toetsen. In 2019 bracht de band een acht songs tellende ep uit, grotendeels gevuld met covers. Graag had Kurtz exemplaren daarvan verkocht tijdens haar geplande Nederlands/Belgische toernee, die zoals gezegd helaas moest worden afgelast. Wellicht kun je toch nog een exemplaar scoren wanneer ze binnenkort alsnog optreedt.
 
Op woensdag 19 januari geeft Dayna Kurtz samen met Robert Maché een concert in Tivoli/Vredenburg.