Bywater Call: blijven groeien

Enkele jaren geleden stond Bywater Call nog te boek als veelbelovend. Inmiddels is de zevenkoppige band uit het Canadese Toronto een van de koplopers in het peloton van de betere rootsrock. We praten bij met boegbeeld en zangeres Meghan Parnell over ambitie, kameraadschap, New Orleans en uiteraard hun splinternieuwe album Sheperd.

Tekst Marcel Haerkens Foto Juan Perez-Fajardo

“Weet je dat we nog nooit in Amerika hebben opgetreden”, zei Meghan Parnell toen ik haar ruim drie jaar geleden sprak voor Heaven.  Op dat moment stond Bywater Call op het punt om af te reizen voor vier optredens in de States. De zangeres was destijds opgewonden en benieuwd wat men er van hun muziek zou vinden. “Nou en of”, zegt ze beslist op de vraag of ze zich dat nog kan herinneren. “Amper een week na ons gesprek verzwikte ik mijn enkel dus ik heb zittend op een stoel moeten zingen. Dat is natuurlijk niet erg bevorderlijk voor de sfeer maar het publiek was erg aardig. Misschien hadden ze wel medelijden met me, wie weet.”

Tegenwoordig touren ze regelmatig door Amerika en de zalen worden langzamerhand groter. “Dat was vanaf het begin af aan ook de bedoeling van Dave (gitarist Dave Barnes medeoprichter en echtgenoot van Parnell, MH) en mij. Ik heb ruim vijftien jaar in de filmindustrie gewerkt en hield me voornamelijk bezig met distributie, marketing en pr, maar beschouwde het meer als een baan. Niet bepaald als een levensvervulling dus. Mijn hart heeft altijd bij de muziek gelegen. Daarnaast heb ik dan ook in allerhande groepen gezongen en aan diverse projecten meegewerkt. Samen met Dave heb ik op een gegeven moment definitief voor een bestaan als muzikant gekozen. We speelden lange tijd samen in Parkside Drive, een coverband die optrad tijdens bruiloften en andere feesten. Dat was puur voor het brood op de plank en ervaring op te doen. Daarnaast werkten we samen aan eigen repertoire. Goochelen met ideeën, nachtenlang praten over en luisteren naar onze inspiratiebronnen, technieken verfijnen. David is een fantastische gitarist en ik heb een vrij rauwe stem dus dat completeert elkaar goed. Zo zijn we onze eigen toko begonnen. Bywater Call dus. Niet te hard van stapel lopen, de zaak voorzichtig opbouwen, langzaam opschalen en dan maar zien waar het schip strandt. Dat de band uiteindelijk in relatief korte tijd zo populair zou worden had geen van ons beiden voorzien.”
 
Tedeschi Trucks
Het gezelschap wordt vaak in een adem genoemd met Tedeschi Trucks Band. Niet echt verwonderlijk vindt Parnell. “De drijvende kracht achter beide bands is een echtpaar, we hebben allebei een blaassectie in de band en een voorkeur voor blues, soul en southern rock. Of ik er niet moe van wordt om telkens weer met hen vergeleken te worden? Nee hoor, ik beschouw het zelfs als een groot compliment. Zolang als het publiek ons maar ziet voor wat we zijn. Tedeschi Trucks heeft dubbel zoveel bandleden en dus ook een andere sound. Bovendien speel ik geen gitaar zoals Susan en kan ik me volledig op de zang concentreren. Volgens mij verschillen onze inspiratiebronnen ook wel. Wij houden van het ruige werk van The Black Crowes, maar ook The Wood Brothers, Marcus King en Grace Potter, ken je die? Fantastische singer-songwriter. Volgende week zal ik mogelijk weer andere namen noemen. De jongens en ik steken elkaar aan met alles wat we horen en zo barst het constant van de creativiteit. We willen dat onze songs een groepsverdienste zijn en dat groeit echt per plaat. Vandaar ook dat alle songcredits op naam van Bywater Call staan. Nu we eenmaal wat meer grip op de zaken hebben merk ik dat we elk jaar een significante stap voorwaarts zetten.”
 
Bywater Call live: 4 oktober in Podium De Flux, Zaandam; 5 oktober in Mystical Theater, Enschede; 6 oktober in De Bosuil, Weert; 9 oktober in TivoliVredenburg, Utrecht; 10 oktober in GC De Wildeman, Herent (B); 12 oktober in De Bonte Wever, Assen.
 
Dit is een deel uit het interview dat te lezen is in het nieuwe nummer van Heaven magazine dat 11 oktober verkrijgbaar is via boek- en platenzaken en onze webshop.