In bloemenpak: Ruben Block

Een rustpauze inlassen? Daar doet Ruben Block, voorman van Triggerfinger, niet aan. Na maanden van onafgebroken toeren met de band kan hij er maar geen genoeg van krijgen. Hij heeft zin in een kort soloproject en nodigt muzikanten Sjang Coenen (Milow, Admiral Freebee) en Kelly Hoppe (Big Sugar) uit om vijf concerten in België en Nederland te geven. Op 13 en 14 april speelden ze in Utrecht een uitverkocht TivoliVredenburg vol overgave plat.

Ruben Block komt op in een Gram Parsons-achtig bloemenpak. Zo’n pak dat menig man belachelijk staat, maar bij hem zijn stijlvolle eigenzinnigheid benadrukt. Hij opent met een donkere versie van Halfway There, een nummer dat Triggerfinger maakte voor de Vlaamse film Offline. Tuxedo van de plaat All This Dancin’ Around is de opvolger. Het snelle en strakke origineel verandert in een langzame live-uitvoering die glans krijgt door de zachte mondharmonica van Hoppe. Daarna volgt er meer moois van het recente album By Absence Of The Sun. Vooral Big Hole maakt indruk met scheurende gitaar en gierende saxofoon.

Block is een veelzijdige zanger. De controle die hij heeft over zijn stem is buitengewoon. Van schreeuw naar fluistering, van agressief naar teder. Hij doet het met schijnbaar gemak. Ook zijn medemuzikanten zijn geluidskunstenaars. Het is bijzonder hoe ze spelen met de dynamiek tussen hard en zacht, groot en klein, intiem en overweldigend. Ze voegen prachtige, gruizige nuances toe aan de liedjes. En toch is het concert het mooist als Block in zijn eentje, met gitaar, op het podium staat. Het liefdesliedje Showtime is ontroerend. De folktraditional Go ‘Way From My Window van John Jacob Niles is ronduit hartverscheurend.

De mannen eindigen met I Follow Rivers. Een, wat mij betreft, behoorlijk uitgekauwd nummer. Maar de spanning die ze hierin weten te brengen maakt iedereen stil en zorgt voor een prachtig slot. Ruben Block is ook zonder Triggerfinger in staat om een indrukwekkende avond te maken.