Uw ervaring op deze site wordt verbeterd door het gebruik van cookies.
× Sta cookies toe Meer informatie

Recensie

do 16 januari 2025

Allen Lowe & The Constant Sorrow Orchestra - Louis Armstrong’s America Volume 1 + 2

Recensie

ESP-Disk

Op 69 nummers verdeeld over twee volle dubbel-cd’s brengt de Amerikaanse saxofonist, componist, schrijver, criticus en archivist Allen Lowe zijn uitgebreide visie op de Amerikaanse muziekgeschiedenis van de twintigste eeuw. Hij doet dat aan de hand van Louis Armstrong die hij opvoert als de eerste echte muzikale post-modernist vanwege de brede variëteit aan muzikale bronnen waarop hij zich baseert zonder daar hiërarchische scheidingen in aan te brengen.

Dat Lowe daarbij noch muziek van Armstrong gebruikt, noch muziek die Armstrong zelf ooit speelde, tekent deze beide dubbelalbums waarop Lowe met een heel scala aan New Yorkse jazzmusici, onder wie gitarist Marc Ribot en trombonist Ray Anderson, muzikale stijlen uit de vorige eeuw combineert tot nieuwe (jazz)composities, waarin ragtime, swing, blues, bebop, free jazz, maar ook punk, pop, gospel en folk terug te vinden is. Aan de hand van titels als Aaron Copland Has The Blues, Beefheart’s On Parade, Utah Smith Visits Momma, The Murder Of Jaki Byard, Bo Dit It en One Two Fuck You: Steve Albini Ascends To Heaven is zonneklaar dat Lowe’s muzikale visie verder gaat dan alleen jazz, al is jazz in de breedste zin van het woord zonder enige twijfel het overkoepelende muzikale thema van deze vier cd’s. Een even groots, gedurfd als geïnspireerd project, levert Louis Amstrong’s America Volume 1 + 2 vier cd’s op waar je nauwelijks op uitgeluisterd kan raken, zo veel valt er op te ontdekken.

Eric van Domburg Scipio