Aftellen tot Once in a Blue Moon (4): Israel Nash

Artiesten als Israel Nash aanprijzen op een site als deze is natuurlijk een staaltje preken voor eigen parochie. We hoeven je vermoedelijk weinig te vertellen over de getalenteerde songschrijver die van de Ozark Mountains naar New York verhuisde trok om ‘het te gaan maken’. Die ons vervolgens inpalmde met fantastische liedjes en een stem uit duizenden die nu eens aan John Fogerty, dan weer aan Neil Young doet denken, maar uiteindelijk gelukkig vooral aan Israel Nash. Op wiens platen aanvankelijk vooral het geluid van countryside en wereldstad samensmolten, maar die vervolgens bewees die sound verrassend breed te kunnen laten uitwaaieren door nieuwe stijlen naadloos te integreren. En die, alsof dat allemaal nog niet volstaat, bovendien gestaag een geduchte podiumreputatie opbouwde.

Saillant detail is dat Heaven bovendien een bescheiden rol speelde bij de ‘doorbraak’ van Israel Nash. Zijn debuutplaat New York Town bracht de artiest zo’n 10 jaar geleden in eigen beheer uit. Heaven-recensent Pieter Wijnstekers bestelde het plaatje via CD Baby en was zo onder de indruk dat hij de toen nog onder de naam Israel Nash Gripka opererende debutant tot ‘subliem americana-talent’ bombardeerde en ‘een van de beste nieuwkomers die we in jaren hebben gehoord’. Bert Pijpers van platenmaatschappij en distributeur Continental Record Services las het stukje, belde met Nash en besloot de plaat uit te brengen, later gevolgd door Barn Doors And Concrete Floors (2011) en Rain Plans (2013).

Vooral na het verschijnen van het alom de hemel in geprezen Barn Doors… en de op een maandagvond in Eindhoven opgenomen liveregistratie 2011 Barn Doors Spring Tour, ging het hard met Israel’s carrière. En niet alleen in Nederland, ook Groot-Brittanië ging voor de bijl.

Niet verbazingwekkend dus, dat het aldaar gevestigde Loose label de Amerikaan vervolgens binnenhaalde en goede zaken deed met Silver Season (2015), waarop prog en psychedelica de kop opsteken en het eerder dit jaar uitgekomen Lifted, dat zelfs surfinvloeden kent.

Wie de onlangs op de festivalsite gepubliceerde plattegrond van Once In A Blue Moon bekijkt zal kunnen concluderen dat het Lagunitas-stage waar Israel Nash speelt, het kleinste van de drie podia is. Wie daar verzekerd wil zijn van een goeie plek doet er dus goed aan die tijdig op te zoeken. Troost voor wie dat niet lukt, is dat Nash rond etenstijd aantreedt en dat doet op een veld waar ook volop catering is te vinden.

Israel Nash speelt tijdens het Once In A Blue Moon festival van 17.30 tot 18.25 uur op het Fuelled by Lagunitas podium.