Afrobeat ietsje anders

Ik kan me niet heugen eerder een dubbelalbum te hebben gehoord, waar op de ene schijf vader is te horen en op de andere de zoon. Wellicht zijn ze er wel, zoals ik ook meteen aanneem dat er voorbeelden zijn van vader en zoon die samen musiceren. In dit geval doen zoon en kleinzoon van afrobeatlegende Fela Kuti ieder hun eigen ding op apart getitelde cd’s  – Stop The Hate voor Femi Kuti en For(e)ward voor Made Kuti – die ze gezamenlijk uitbrengen onder de noemer Legacy+.

Femi Kuti kennen we al langer en meteen vanaf zijn titelloze debuut uit 1995 heeft hij zich ontpopt als de meest begaafde opvolger van zijn beroemde vader, al heeft hij hem nooit kunnen overtreffen. Met Stop The Hate treedt hij weer in diens voetsporen met opruiende afrobeat die geen blad voor de mond neemt, zoals blijkt uit songtitels als You Can’t Fight Corruption With Corruption, Stop The Hate en As We Struggle Everyday.
 
Zoon en kleinzoon Made volgt een minder rebelse koers die beter past bij zijn soepele vocalen en jazzy aanpak. For(e)ward heeft zelfs een enigszins singer-songwriterachtige inslag, zij het natuurlijk wel in een afrobeat setting. De opstandigheid van Fela en Femi krijgt in handen van Made een veel soepeler klinkende remake die zich duidelijk onderscheidt.
 
Toen oud-Fela Kuti-drummer Tony Allen vorig jaar april in Parijs op 79-jarige leeftijd overleed aan een hartaanval stond hij nog volop in het muzikale leven en maakte hij nog heel regelmatig platen. There Is No End is het eerste (en laatste?) project dat postuum van hem verschijnt. Opgenomen met een batterij aan jong raptalent, onder wie Sampa The Great, Danny Brown, Skepta en Koreatown Oddity, toont There Is No End een heel ander gezicht van Allen dan we tot nu kenden, al blijven zijn stuwende drumpatronen ook in afrohiphop uitvoering onbedwingbaar.
 
Femi Kuti/Made: Kuti Legacy+ (Partisan/Knitting Factory/PIAS)
Tony Allen: There Is No End (Decca/Universal)